(Greek translation below)

Interview with Marianella Kloka in Greece for a dialogue among the active civil society of Europe.

J: At this tense moment: How is the atmosphere in Greece?

M: People are holding their breath. We are all waiting for the results of the negotiations. But the majority, as was very clearly shown in last week’s referendum, doesn’t want another Memorandum with the Institutions. If a new deal, closer to Junker’s ultimatum, is signed and approved in the Greek Parliament, I don’t think people will cooperate in the implementation.

J: Since the Greek government has prepared another proposal for reforms including austerity measurements: how is this new package – after the referendum – being discussed in Greece? What do you think was the meaning of holding the referendum?

M: I can clearly understand the meaning of the referendum: people voted that they don’t want another package of austerity measures. I want to remind to our readers that this occurred after an ultimatum given by the Institutions and that the referendum took place in a condition of blackmail, with the banks closed – a condition that is still on going. I don’t even want to remember the position of the mainstream Mass Media. In so many cases it was pure terrorism. Now the result was given to the PM and the new Minister of Finance to negotiate better with our creditors. The chosen strategy is strange but I want to wait for the final outcomes of the negotiations and then speak.

J: Do you have trust in your government that they will be able to get money from the oligarch families and why did they not take action immediately after being elected as some people have criticized?

M: The oligarch families are a big part of the system. It is not easy to get them to pay. But, personally I will support this effort as some first signals I was able to see over the last five months. You simply cannot keep on drawing money from the middle class and making policies that favour 10% of the population. A big part of this government was never in power previously so they have an opportunity to be written in history positively. I will stand for this, keeping my distance as a member of active civil society in order to be able to criticize if things turn out differently.

J: The biggest issue seems to be a structural reform of the taxation system, the pension system, to get rid of nepotism and corruption in the institutions. Again, how hopeful are you that the Syriza government can tackle that within the next years?

M: Every previous attempt of the two parties that have been in power (together or alone) failed. I think they are very corrupt. I want to give Syriza four years to implement its policies and assist when things go well and criticize when things turn bad. I have said many times before that things cannot be worse than they already are.

J: Syriza has made a coalition with a right-wing party out of the need to get a majority. The hesitation to shorten the military budget for example was due to the coalition partner. How influential do you think are the coalition partners in the decision making of the government?

M: ANEL, the coalition party, put some “red lines” in order to support the government and one of them, unfortunately, was the military budget. But during the last proposal and in his speech in the Greek Parliament on Friday night, the head of the party stood for the cut of the military budget in terms of weapons and armament but not in favour of further cutting of salaries and pensions. Personally I am not happy at all with this coalition as an image. The law for the citizenship of migrants passed in the Greek Parliament without the vote of the ANEL. This is a shame. It is a very fragile coalition that history will judge . Till now as far as I see initial agreements are mutually respected. It should have built confidence when SYRIZA made a coalition in January, but it didn’t. Let’s cross fingers that it will work and that it will produce the least possible damage.

J: Is there a willingness and an understanding of the Greek people to do their part to reform the structures of their country? Can you tell us something about the obstacles and motivations in the reform process concerning the greek population?

M: Three months ago the Ministry of Finance offered the possibility to people who owe money to the tax offices to go and arrange them using a measure of 100 doses. The reports of the first and the second month were far better than the Ministry expected in terms of income and taxes arranged. I want to say that people in Greece are fed up with governments which pretend to want to do something in favour of them and then use proposed measures against them to tax them heavily etc. The results of the previous week’s referendum and this reflex towards the 100 doses measure shows us that this government found the way to re-establish credibility and gain people’s trust. Let us hope that they understand very well what gaining the trust of the people means, in a ruined environment.

J: What are your hopes in this moment when European leaders sit together?

M: After watching Martin Schulz’s announcement on Sunday, just after the results of the referendum, after watching the Assembly meeting of the EU-parliamentarians and after yesterday’s leak of the “proposals” of Wolfgang Schäuble I don’t have many expectations from the “heart of European Democracy”. I think that one of the best solutions as I can understand is to find an easy way for Greece to leave the eurozone. Not only me but also many other people (as the referendum showed) we are not willing to accept another Memorandum. Considering the situation we are in now I don’t think it’s going to be the end of the world leaving the eurozone. I think we will survive. And maybe our example will be interesting in a near future to be followed by other countries that feel the struggle of austerity. Europe is more than a currency.

Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση τη σημερινή στιγμή

Συνέντευξη της Μαριανέλλας Κλώκα στην Γιοχάνα Χέβελινγκ για έναν διάλογο μεταξύ της ενεργής κοινωνίας των πολιτών στην Ευρώπη.

Αυτή την τεταμένη στιγμή σε τι κατάσταση βρίσκεται ο κόσμος στην Ελλάδα;

Ο κόσμος κρατά την ανάσα του. Περιμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων. Όμως η πλειοψηφία, όπως με σαφήνεια έδειξαν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της προηγούμενης εβδομάδας, δεν επιθυμεί άλλο ένα Μνημόνιο με τους Θεσμούς. Αν υπογραφεί και γίνει αποδεκτή από το Ελληνικό Κοινοβούλιο μια ακόμα συμφωνία που να είναι κοντά στο τελεσίγραφο του Γιούνκερ, δεν νομίζω ότι ο κόσμος θα συνεργαστεί στην εφαρμογή του.

Η Ελληνική Κυβέρνηση επεξεργάστηκε μια άλλη πρόταση για μεταρρυθμίσεις συμπεριλαμβάνοντας μέτρα λιτότητας: τι συζητιέται για αυτή τη νέα πρόταση που έγινε αμέσως μετά το δημοψήφισμα στην Ελλάδα; Ποιο ήταν το νόημα του δημοψηφίσματος;

Το νόημα του δημοψηφίσματος μου είναι απόλυτα ξεκάθαρο: ο κόσμος έδειξε με την ψήφο του ότι δεν επιθυμεί άλλο ένα πακέτο μέτρων λιτότητας. Θέλω να θυμίσω στους αναγνώστες και τις αναγνώστριες ότι το δημοψήφισμα έγινε μετά από ένα τελεσίγραφο που έδωσαν οι Θεσμοί και ότι έλαβε χώρα σε καθεστώς εκβιασμού, με τις τράπεζες κλειστές, μια κατάσταση που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ούτε θέλω να θυμάμαι τη θέση των επικρατούντων ΜΜΕ. Σε πολλές περιπτώσεις εξέπεμψαν καθαρή τρομοκρατία. Τώρα το αποτέλεσμα δόθηκε στον Πρωθυπουργό και στον νέο Υπουργό Οικονομικών για να μπορέσουν να διαπραγματευθούν καλύτερα με τους πιστωτές μας. Η στρατηγική που μέχρι στιγμής έχουν επιλέξει είναι περίεργη, προτιμώ όμως να περιμένω το τελικό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων και τότε να μιλήσω.

Έχεις εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση αυτή ότι θα πάρει του φόρους που αντιστοιχούν από τις οικογένειες των ολιγαρχιών και γιατί δεν το έκαναν αμέσως αφού εκλέχθηκαν, όπως τους ασκούν μερικοί ήδη κριτική;

Οι οικογένειες των ολιγαρχιών είναι μέρος του συστήματος. Δεν είναι εύκολο να τους κάνεις να αποδώσουν φόρους. Προσωπικά θα υποστηρίξω την προσπάθεια καθώς μερικά δείγματα προς αυτή την κατεύθυνση κατάφερα να δω μέσα στους πρώτους 5 μήνες. Είναι αδύνατον να αντλήσεις άλλα χρήματα από τη μεσαία τάξη. Ούτε και μπορείς να διαμορφώνεις πολιτικές που να εξυπηρετούν το 10% του πληθυσμού. Μεγάλο μέρος αυτής της κυβέρνησης δεν ήταν πριν σε θέσεις εξουσίας, οπότε τους δίνεται η δυνατότητα να περάσουν στην ιστορία με θετικό πρόσημο. Θα υποστηρίξω την προσπάθεια, κρατώντας τις αποστάσεις μου ως ενεργό μέρος της κοινωνίας των πολιτών ώστε να μπορώ στην συνέχεια να ασκήσω κριτική αν τα πράγματα εξελιχθούν διαφορετικά.

Το μεγαλύτερο θέμα φαίνεται να αφορά την αναδιάρθρωση του συστήματος φορολόγησης, τις συντάξεις, τα πολιτικά τζάκια και την διαφθορά των θεσμών. Πόσο πιστεύεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα αντιμετωπίσει αυτά στα επόμενα χρόνια;

Κάθε προηγούμενη προσπάθεια των δυο κομμάτων που ήταν στην εξουσία (μαζί ή χωριστά) απέτυχε. Θεωρώ ότι είναι πολύ διεφθαρμένα. Θέλω να δώσω στον ΣΥΡΙΖΑ 4 χρόνια να εφαρμόσει τις πολιτικές του, να βοηθήσω αν τα πράγματα πάνε καλά και να μπορώ να ασκήσω κριτική αν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Όπως έχω πει πολλές φορές δεν νομίζω ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν χειρότερα από ότι ήδη είναι.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συμμάχησε με ένα δεξιό κόμμα. Η εξήγηση που δίνουν είναι ότι είχαν ανάγκη την πλειοψηφία. Ο δισταγμός όμως του να μειώσουν τον προϋπολογισμό των στρατιωτικών δαπανών, για παράδειγμα, υπάρχει εξαιτίας αυτής της συμμαχίας. Πόσο επηρεάζουν θεωρείς τις αποφάσεις της κυβέρνησης οι δεξιοί;

Οι ΑΝΕΛΛ, το κόμμα με το οποίο έχουν συμμαχήσει, έβαλαν κάποιες «κόκκινες γραμμές» για να υποστηρίξουν την κυβέρνηση και μια από αυτές, δυστυχώς, είναι οι στρατιωτικές δαπάνες. Όμως κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή πάνω στην τελευταία πρόταση της κυβέρνησης ο Πρόεδρος του κόμματος των ΑΝΕΛΛ υποστήριξε τη μείωση των εξοπλιστικών δαπανών αλλά όχι τη μείωση των μισθών και των συντάξεων του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων. Προσωπικά δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένη με την εικόνα αυτής της συμμαχίας. Ο νόμος για την Ιθαγένεια πέρασε στη Βουλή χωρίς την ψήφο των ΑΝΕΛΛ. Αυτό είναι ντροπή. Πρόκειται για μια πολύ εύθραυστη συμμαχία και η ιστορία θα την κρίνει. Μέχρι τώρα όπως μπορώ να εκτιμήσω οι αρχικές συμφωνίες μεταξύ τους είναι αμοιβαία σεβαστές. Θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί μια άλλη επιλογή εμπιστοσύνης για τον ΣΥΡΙΖΑ για να μπορέσει να κάνει μια συμμαχία τον Ιανουάριο αλλά δεν εμφανίστηκε κάτι τέτοιο. Ας ευχηθούμε ότι θα πετύχει και θα κάνει τη λιγότερη δυνατή ζημιά.

Υπάρχει η διάθεση να καταλάβουν οι Έλληνες ότι πρέπει να κάνουν και εκείνοι το μερίδιό τους για τις αναδιαρθρώσεις στη χώρα; Μπορείς να μας πεις κάτι για τα εμπόδια και τα κίνητρα που μπορεί να υπάρξουν για τους Έλληνες αναφορικά με τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις;

Τρεις μήνες πριν το Υπουργείο Οικονομικών πρόσφερε τη δυνατότητα στους ανθρώπους που χρωστούν φόρους να πάνε και να διευθετήσουν τα χρέη τους με 100 δόσεις. Οι αναφορές από τους πρώτους δύο μήνες λειτουργίας του μέτρου ήταν καλύτερες από αυτές που περίμενε το Υπουργείο σε σχέση με τα έσοδα και τα χρέη που μπήκαν σε ρύθμιση. Θέλω να πω ότι ο κόσμος έχει βαρεθεί τις κυβερνήσεις που υποτίθεται προτείνουν μέτρα για να υποστηρίξουν τον κόσμο και στη συνέχεια στοχεύουν σε βαθιά φορολογία για παράδειγμα. Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της περασμένης Κυριακής όπως και το αντανακλαστικό που λειτούργησε στο μέτρο των 100 δόσεων, μας δείχνουν ότι αυτή η κυβέρνηση βρήκε τρόπο να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Ας ελπίσουμε ότι έχει καταλάβει καλά τι σημαίνει αυτό σε ένα κοινωνικό περιβάλλον κατεστραμμένο.

Ποιες είναι οι ελπίδες σου αυτές τις στιγμές που οι Ευρωπαίοι ηγέτες συζητούν;

Αφού παρακολούθησα το διάγγελμα του Μάρτιν Σουλτς την Κυριακή, που έκανε ακριβώς μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, αφού παρακολούθησα την ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου και μετά και από την χτεσινή διαρροή των «προτάσεων» του Σόιμπλε, δεν προσδοκώ τίποτε από την «καρδιά της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας». Νομίζω ότι μια καλή λύση, όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τα πράγματα, θα ήταν να βρεθεί ένας πιο εύκολος δρόμος για την Ελλάδα να αφήσει την ευρωζώνη. Πολλοί άνθρωποι μαζί τους κι εγώ (όπως έδειξε το δημοψήφισμα) δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχθούμε ακόμα ένα Μνημόνιο. Εκτιμώντας τη σημερινή κατάσταση δεν νομίζω ότι το να φύγουμε από την ευρωζώνη θα είναι η καταστροφή μας. Νομίζω ότι θα επιβιώσουμε. Και ίσως το παράδειγμά μας να φανεί ενδιαφέρον στο άμεσο μέλλον και σε άλλες χώρες που αισθάνονται στραγγαλισμένες από τα μέτρα λιτότητας. Η Ευρώπη είναι κάτι παραπάνω από ένα νόμισμα.