«Πρέπει να πανηγυρίσουμε με την απόφαση… αλλά με μεγάλη προσοχή», μας λέει σε αυτή τη συνέντευξη ο Φιντέλ Ναρβάες, πρώην πρόξενος του Εκουαδόρ στο Λονδίνο, σχετικά με την απόφαση που απέρριψε την έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Πίσω από την απόφαση, υπήρξε μεγάλη κοινωνική πίεση και είναι ένα ξέπλυμα της εικόνας του βρετανικού δικαστικού συστήματος», λέει.
«Η δημοσιογραφική δουλειά έχει ποινικοποιηθεί…»
Επεξεργασία βίντεο: Ángel Martín / Απομαγνητοφώνηση: Alicia Blanco
Pressenza – Καλημέρα. Είμαστε με τον Φιντέλ Ναρβάες, πρώην πρόξενο του Εκουαδόρ στο Λονδίνο. Σας ευχαριστώ πολύ που είστε σήμερα εδώ.
Φιντέλ Ναρβάες – Είναι χαρά μου, τιμή μου και είμαι στη διάθεσή σας.
P. – Τη Δευτέρα 4 Ιανουαρίου, ανακοινώθηκε η απόφαση με την οποία η Βρετανική Δικαιοσύνη δεν επιτρέπει την έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα μπορούσατε να αναλύσετε τους όρους αυτής της απόφασης;
ΦΝ. – Φυσικά. Μου φαίνεται ότι είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι πρόκειται για μια πρωτόδικη απόφαση. Μια μάχη κερδήθηκε επειδή απορρίφθηκε η έκδοση, δηλαδή μια νίκη, αλλά ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Θα ασκηθεί έφεση σε αυτή την πρόταση και θα έχουμε νέες εξελίξεις.
Το πιο σημαντικό είναι το τελικό αποτέλεσμα: απορρίφθηκε η έκδοση. Είναι κάτι για το οποίο μπορούμε να πανηγυρίσουμε. Είναι μια κάπως απροσδόκητη απόφαση δεδομένης της δικαστικής βαναυσότητα που έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια και ειδικά σε αυτήν την διαδικασία έκδοσης. Ο λόγος είναι καθαρά ανθρωπιστικός. Δηλαδή: από όλες τις αιτιολογίες, όλες πολύ ισχυρές και πολύ καλά υποστηριζόμενες από την υπεράσπιση, η μόνη που δέχτηκε η δικαστής είναι αυτή που αναφέρεται στην πολύ μεγάλη επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του Τζούλιαν Ασάνζ ως αποτέλεσμα της δίωξής του, του περιορισμού του, των ψυχολογικών βασανιστηρίων που υπέστη και του υψηλού κινδύνου αυτοκτονίας που θα είχε αν τον εκδίδανε, ειδικά στις καταπιεστικές συνθήκες κράτησης που υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες για περιπτώσεις εθνικής ασφάλειας ή κατασκοπείας.
Οπότε πρέπει να πανηγυρίζουμε, σίγουρα, αλλά νομίζω ότι πρέπει να πανηγυρίζουμε με μεγάλη προσοχή. Γιατί; Επειδή οι άλλες αιτιολογίες που έπρεπε να είχαν σταματήσει αυτή την πρόταση βασικά εγκρίθηκαν από τη δικαστή. Δηλαδή: η ποινικοποίηση της αμιγώς δημοσιογραφικής δραστηριότητας. Αν σώσουμε τον Τζούλιαν Ασάνζ από αυτήν την έκδοση, ο κίνδυνος παραμένει άθικτος για τους υπόλοιπους δημοσιογράφους που στο μέλλον θα τολμήσουν να κάνουν δημοσιεύσεις παρόμοιες με αυτές που έκανε ο Τζούλιαν Ασάνζ. Έτσι αποκαλύπτονται εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
P. – Πιστεύετε ότι υπάρχουν άλλοι υποκείμενοι λόγοι που μπορούν να δικαιολογήσουν αυτήν την πρόταση; Πιστεύετε ότι η βρετανική δικαιοσύνη – ή σε αυτήν την περίπτωση η δικαστής που είναι υπεύθυνη για αυτήν την απόφαση – ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την κατάσταση του Τζούλιαν Ασάνζ;
ΦΝ. – Νομίζω ότι είναι το λιγότερο σημαντικό για αυτούς, να είμαστε ειλικρινείς, αλλά πίσω από αυτό υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνική πίεση που τελικά δημιουργήθηκε γύρω από την υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ. Επειδή η υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ χθες δεν είναι η ίδια με την υπόθεση του Τζούλιαν Ασάνζ πριν από δύο χρόνια, όταν απομακρύνθηκε από την πρεσβεία του Εκουαδόρ.
Επειδή από εκείνη τη στιγμή, η δίωξη έχει αποδειχθεί τόσο ωμή, τόσο δυσανάλογη, που πολλές αναγνωρισμένες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γνωστές παγκοσμίως – μιλώ για τη Διεθνή Αμνηστία, το Human Rights Watch, τους Δημοσιογράφους χωρίς Σύνορα – και τα συνδικάτα δημοσιογράφων σε όλο τον κόσμο και ακόμη και τα πιο διάσημα μέσα ενημέρωσης, τα οποία είχαν τότε μια σχέση αντιπαράθεσης με τον Τζούλιαν Ασάνζ και το Wikileaks, όλοι τους, ήδη από κοινού, συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ για τη δημοσιογραφία, τους δημοσιογράφους και έχουν αντιταχθεί ενεργά σε αυτήν την έκδοση. Μου φαίνεται λοιπόν ότι με την απόφαση αυτή, όταν η δικαστής επικυρώνει τα πολιτικά επιχειρήματα της δίωξης σχετικά με τον κατηγορούμενο, αλλά αποφασίζει να μην τον εκδώσει για ανθρωπιστικούς λόγους, βασικά αυτό που κάνει είναι ένα λίφτινγκ του βρετανικού δικαστικού συστήματος και λέγοντας ότι «αυτό είναι στο οποίο θα βασιστούμε στο μέλλον για όποιον τολμήσει να κάνει το ίδιο. Αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση είμαστε καλοί, ανθρωπιστές και πρόκειται να σώσουμε τη ζωή αυτού του ανθρώπου τον οποίο όλοι υποστηρίζουν».
Εκείνοι που έχουν παραβεί το διεθνές δίκαιο δεν είναι αυτοί που δικάζονται
P. – Όπως λέτε, η απόφαση καθιστά σαφές ένα πολύ ισχυρό δεδικασμένο που θέτει υπό αμφισβήτηση την ελευθερία του Τύπου, αλλά και το διεθνές δίκαιο που έχει ήδη παραβιαστεί από τη στιγμή που η βρετανική αστυνομία επιτρέπεται να εισέλθει στην πρεσβεία του Εκουαδόρ… δηλαδή, η έλλειψη σεβασμού στο διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμφωνίες τόσο από την κυβέρνηση του Λενίν Μορένο όσο και από τη βρετανική κυβέρνηση. Και αυτό δεν αμφισβητήθηκε ούτε στην απόφαση…
ΦΝ. – Φυσικά. Πρόκειται για πολιτική υπόθεση, και σε αυτήν την πολιτική υπόθεση, όσοι δικάζονται και διώκονται δεν είναι αυτοί που έχουν διαπράξει τα εγκλήματα. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και την ίδια τη βρετανική κυβέρνηση με στους παράνομους πολέμους, τα εγκλήματα που εκτέθηκαν από τον Τζούλιαν Ασάνζ στο Wikileaks. Εκείνος που έχει διωχθεί είναι αυτός που τόλμησε να τα αποκαλύψει, να εκθέσει αυτά τα εγκλήματα και να αντιμετωπίσει αυτούς τους εγκληματίες. Βλέπετε λοιπόν μια πολιτική υπόθεση εδώ.
Εκείνοι που έχουν παραβεί το διεθνές δίκαιο δεν είναι αυτοί που δικάζονται. Είναι λοιπόν προφανές ότι η δικαστής δεν πρόκειται να καταδικάσει στην απόφασή της τη στάση της κυβέρνησης του Εκουαδόρ που παρενόχλησε, απομόνωσε, βασάνισε ψυχολογικά τον Τζούλιαν Ασάνζ τον τελευταίο χρόνο του εκεί – εννοώ την κυβέρνηση του Λενίν Μορένο – και αργότερα, παραβιάζοντας τις διεθνείς συμφωνίες, παρέδωσε έναν πολιτικό πρόσφυγα στους διώκτες του, άνοιξε τις πόρτες μιας πρεσβείας σε μια ξένη δύναμη να εισβάλει και να απαγάγει έναν δημοσιογράφο, έναν πολιτικό πρόσφυγα.
Αντίθετα, η δικαστής ανέφερε ακόμη και τον Πρόεδρο Μορένο στην απόφασή της, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τους λόγους για τους οποίους ο Τζούλιαν Ασάνζ εκδιώχθηκε από την πρεσβεία και προσπαθώντας να δικαιολογήσει την κατασκοπεία στην οποία έπεσε θύμα αυτός, οι δικηγόροι του, οι επισκέπτες του. Ναι, είναι πολύ αρνητικό δεδικασμένο με πολλούς τρόπους, αλλά κυρίως επειδή ποινικοποιεί τη δημοσιογραφική δραστηριότητα.
Ο Τζούλιαν είναι ο πιο σημαντικός πολιτικός κρατούμενος στη Δύση
P. – Και τι πιστεύετε ότι θα συμβεί τις επόμενες μέρες και στο μέλλον;
ΦΝ. – Λοιπόν, αυτό συνεχίζεται. Θα υπάρξει έφεση από τους διώκτες. Πιστεύω ότι το ανώτατο δικαστήριο της βρετανικής δικαιοσύνης θα επικυρώσει την απόφαση της δικαστού να απορρίψει αυτήν την έκδοση και ότι θα φτάσουμε στο τέλος αυτού του σκοτεινού τούνελ, το οποίο ήταν ήδη πολύ μεγάλο, πολύ δύσκολο, και του οποίου στόχος ήταν να δημιουργήσει δεδικασμένο που έγινε.
Το δεδικασμένο έχει ήδη καθοριστεί: Δεν χρειάζεται να φυλακίσουν ισόβια τον Τζούλιαν Ασάνζ για να τρομάξουν τους δημοσιογράφους. Το έχουν ήδη κάνει. Επειδή τον διώκουν εδώ και 10 χρόνια, τον έχουν δυσφημίσει, έχουν καταστρέψει τη φήμη του και του έχουν προκαλέσει σοβαρή ψυχολογική βλάβη που είναι πιθανώς μη αναστρέψιμη.
Ρ. – Και σωματική, αν καταλαβαίνω σωστά;
ΦΝ. – Ακριβώς.
Ρ. – Και εσείς, που ζήσατε μαζί του για χρόνια, πώς το βιώνετε προσωπικά;
ΦΝ. – Είμαι πολύ, πολύ αφοσιωμένος σε αυτήν την υπόθεση, σε αυτόν τον σκοπό, για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων προσωπικών. Ο Τζούλιαν έγινε προσωπικός φίλος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά είναι ένα άτομο που άρχισα να υποστηρίζω πριν γίνει φίλος μου, επειδή πιστεύω στους σκοπούς που υπερασπίζεται, τους μοιράζομαι και επειδή επίσης – ως εκπρόσωπος της χώρας μου εκείνη την περίοδο – ένιωθα πολύ άνετα και περήφανος που η χώρα μου προστάτευε και προωθούσε αυτούς τους σκοπούς. Οπότε είναι προσωπικό, είναι πολιτικό, είναι θέμα αρχής. Και το βιώνω έντονα, ναι, με μεγάλη ανησυχία για το μέλλον του, για το δεδικασμένο που υπάρχει πλέον, αλλά και με αισιοδοξία, διότι σε κάθε περίπτωση υπήρξε νίκη, μια άξια μάχη για αυτόν και τη νομική του ομάδα. Φυσικά.
Ρ. – Ήταν αρκετά αδιανόητο, νομίζω ότι η πρόταση ήταν αναπάντεχη. Ή δεν εκπλαγήκατε τόσο πολύ…;
ΦΝ. – Το είχα υπολογίσει, ομολογώ, γιατί αν και για τόσα πολλά χρόνια είχαμε δει τόσο μεγάλη κακοποίηση, τόση παραμέληση και τόση περιφρόνηση για το κράτος δικαίου, για τη δικαιοσύνη ως έχει, στις ακροάσεις έκδοσης που ήταν έντονες, μεγάλες σε διάρκεια, δώσανε μια ισχυρή εντύπωση κατά τη γνώμη μου, μια απόδειξη ότι είναι μια πολιτική δίωξη και ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ποινικοποιήσουμε τις πράξεις του Τζούλιαν και του Wikileaks.
Έτσι, για μένα, παρόλο που έχασα την ελπίδα στο δρόμο, αφού είδα μια τέτοια επίδειξη από την υπεράσπιση, μου φάνηκε ότι ίσως δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί από το βρετανικό νομικό σύστημα. Και σε εύθετο χρόνο η δικαστής, ακόμη και για ανεπαρκείς λόγους, που είναι μόνο για το ανθρωπιστικό ζήτημα, μόνο για το ζήτημα της υγείας, πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν ήταν αυτό θα τον είχαν ήδη εκδώσει, ακόμα κι αν αυτός ήταν ο λόγος που έβγαλε αυτή την απόφαση. Μου φαίνεται δίκαιο και σκέφτηκα ότι ήταν επίσης δυνατό. Ναι, έκπληκτος, αλλά όχι εντελώς.
Ρ. – Πολύ ωραία. Θέλετε να προσθέσετε κάτι άλλο;
ΦΝ. – Απλώς ότι αυτή η υπόθεση είναι ακόμη ανοιχτή, ότι δεν έχουμε φτάσει στο τέλος αυτού του τούνελ, ότι υπάρχει το εφετείο, στο οποίο ελπίζουμε ότι θα επιτρέψουν στον Τζούλιαν Ασάνζ να υπερασπιστεί τον εαυτό του ελεύθερα. Είναι πολιτικός κρατούμενος. Είναι ο πιο σημαντικός κρατούμενος στη Δύση, ο πιο σημαντικός πολιτικός κρατούμενος στη Δύση επειδή δεν εκτίει ποινή, δεν υπάρχουν κατηγορίες εναντίον του, δεν οφείλει τίποτα στη δικαιοσύνη και συνεχίζουν να τον κρατούν φυλακισμένο.
Είναι καιρός να απολαύσει, μετά από τόσο πολύ καιρό, αυτό που όλοι θέλουμε για όλους, που είναι η ελευθερία.
Ρ. – Σας ευχαριστώ πολύ, ελπίζουμε ότι θα συναντηθούμε για να μιλήσουμε για την απελευθέρωση του Τζούλιαν Ασάνζ.
ΦΝ. – Ας είναι. Ευχαριστώ πολύ.
Μετάφραση από τα ισπανικά: Pressenza Athens
Σχετικά άρθρα:
Το αγγλικό δικαστήριο αποφάσισε: ο Τζούλιαν Ασάνζ δεν θα εκδοθεί στις ΗΠΑ
Ο Ασάνζ παραμένει στη φυλακή παρά την απόφαση μη έκδοσης στις ΗΠΑ
Η Κόριγκαν προτείνει για Νόμπελ Ειρήνης Ασάνζ, Μάνινγκ, Σνόουντεν
