Στην αρχή κάθε ετήσιου κύκλου, οι άνθρωποι συνήθως παίρνουν μερικές αποφάσεις, θέτουν προοπτικά τις προθέσεις τους με σκοπό προσωπικές αλλαγές. Ορισμένα από αυτά, ίσως τα λιγότερο σημαντικά, έχουν ως στόχο ζητήματα διατροφής και σωματικής φροντίδας. Να καταναλώσουν λιγότερη ζάχαρη, λιγότερα λίπη ή υδατάνθρακες, να τρώνε λιγότερο κρέας, να κόψουν το κάπνισμα, να πίνουν λιγότερο αλκοόλ, να αναζητούν περισσότερα βιολογικά τρόφιμα… αυτά είναι σχεδόν πάντα στη λίστα των στόχων που πρέπει να πραγματοποιηθούν. Ο σκοπός είναι να γίνουν πιο υγιείς, πιο προσεκτικοί και προσεκτικές και πιο σύμφωνοι ή σύμφωνες με τους εαυτούς τους.

Κανείς και καμία δεν θα ήθελε να γεμίσει τα σπλάχνα, ή το μυαλό με τρόφιμα που είναι επιβλαβή για την υγεία. Δεν θα υπήρχε κανένας που να επιθυμούσε την πρόσληψη δηλητηριωδών προϊόντων, των οποίων η τοξικότητα ερεθίζει, γεμίζει με μίσος και αφαιρεί την ικανότητα της ελεύθερης σκέψης. Κανείς και καμία δεν θέλει δοκιμάσει ένα φαγητό που παραπλανά σε σχέση με τις συνέπειες που έχει η λήψη του και προκαλεί κακή πέψη. Πολύ λιγότερο θα ήθελε να αναγκαστεί να το πράξει.

Με τον κίνδυνο να προστεθούμε στην ατελείωτη λίστα των καλοπροαίρετων φιλικών συμβουλών, στην φλυαρία των συμβούλων, γιατρών και άλλων δίνουμε ακολούθως την πρότασή μας: μην καταναλώνετε τοξικά μέσα επικοινωνίας. Επηρεάζουν αρνητικά την υγεία, τις σχέσεις και κυρίως το μέλλον.

Πώς να τα αναγνωρίζετε; Είναι εξαιρετικά απλό. Είναι αυτά που προωθούν τον ατομικισμό, τον ανταγωνισμό, την αποκλειστικότητα, την υποτιθέμενη αξιοκρατία. Είναι αυτά που λανσάρονται ως “ανεξάρτητα” αν και οι συντακτικές τους γραμμές αγοράζονται από τις οικονομικές δυνάμεις της εποχής. Είναι αυτά εγκωμιάζουν τον καπιταλισμό και αντιτίθενται σε κάθε κίνημα ή κυβέρνηση που επιδιώκει μια αναλογική κατανομή του πλούτου.

Ένα άλλο σημάδι που τα ξεμπροστάζει είναι ότι εξυπηρετούν τους σκοπούς της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, κρύβουν τα πραξικοπήματα, επιτίθενται σε κάθε χώρα που θέλει να είναι κυρίαρχη και υποστηρικτική. Σχετικοποιούν και επικρίνουν κάθε τι λαϊκό, κάθε τι προοδευτικό, αποφασίζουν για το ποιος είναι δημοκράτης και ποιος δυνάστης και έχουν ένα εκκεντρικό όραμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα: σύμφωνα με αυτά τα ΜΜΕ, τελειώνει κάθε συζήτηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν διακυβεύονται τα “ιερά” καθεστώτα ιδιωτικής ιδιοκτησίας, όταν τίθεται υπό αμφισβήτηση η τυραννία των εταιρειών και των τραπεζών, όταν γίνονται απόπειρες να δοθεί τέλος στο μονοπώλιο της επικοινωνίας που κατέχουν.

Στους τίτλους τους, τα τοξικά μέσα δείχνουν πάντα τις εξυπηρετήσεις που κάνουν στα συμφέροντα των πιο ισχυρών, αν και προσπαθούν να μην το αποκαλύπτουν ανοιχτά. Στην ειδησεογραφία τους προτείνουν αυτό που ταιριάζει σε εκείνον που έχει χρήματα. Κάνουν συχνές αναφορές σε ιδρύματα και φορείς που είναι απομακρυσμένοι από τα δημόσια συμφέροντα και τα δημόσια αγαθά, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (ή οι πρεσβείες τους), τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών ή κάποιο άλλο φορέα κυριαρχίας.

Στα χρονικά τους, αυτά τα τοξικά μέσα παρουσιάζουν ο,τιδήποτε επαναστατικό ως προς το σύστημα ως βίαια δείγματα, χειραγωγούμενα από ξένες δυνάμεις, τυφλωμένα από ολοκληρωτικές ιδεολογίες, προβάλλοντας τα δικά τους χαρακτηριστικά στους άλλους.

Οι δημοσιογράφοι και κειμενογράφοι τους εγκατέλειψαν στη λάσπη των χρημάτων κάθε απομεινάρι επαγγελματικής δεοντολογίας, ανεξαρτησίας της κρίσης και της ενσυναίσθησης των πιο αδύναμων.

Αυτά τα μέσα δεν θα σταματήσουν ποτέ να ψεύδονται, επειδή τα ψέματα είναι η πρώτη ύλη που έχει το σύστημα για να παραμένει ζωντανό.

Τα ΜΜΕ που κάνουν καλό

Υπάρχει μια πολύ μεγάλη ομάδα μέσων επικοινωνίας που κάνουν καλό στο σώμα, την ψυχή και το πνεύμα. Είναι μικρότερα μέσα, αλλά με μεγάλη καρδιά. Είναι αυτοί που δίνουν το χώρο στην εξέγερση, την κριτική και τις καλύτερες ανθρώπινες εκδηλώσεις, την ποίηση, την ομορφιά, τη δύναμή και τη χαρά. Είναι τα μέσα επικοινωνίας που υπερασπίζονται την ειρήνη, την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη, τη συμπόνια. Είναι αυτά που πλησιάζουν την καθημερινή ζωή χωρίς επιβολή, που ακούνε, που ενισχύουν την κραυγή των λαών. Είναι κοινοτικά, εναλλακτικά, αναδυόμενα μέσα.

Είναι αυτοί που αγωνίζονται για έναν διαφορετικό, ευγενικό, συμπεριληπτικό κόσμο, στον οποίο η λαϊκή κυριαρχία πηγαίνει χέρι-χέρι με την αδελφότητα. Εκείνα που καταγγέλλουν τη βία σε όλες τις μορφές της και φαντάζονται και επικοινωνούν έναν εξανθρωπισμένο κόσμο, μια κοινή ευημερία και μια ανθρώπινη ανάπτυξη που δεν τελειώνει με τη συσσώρευση υλικών αγαθών.

Έχει έρθει η στιγμή οι άνθρωποι να μετατρέψουν τα εναλλακτικά μέσα σε εναλλακτική λύση. Έχει ήδη ξεκινήσει να συμβαίνει και το γιορτάζουμε.

Σίγουρα καθένας και καθεμία έχει γι ‘αυτό το έτος περισσότερους σκοπούς, όπως να πραγματοποιήσει όνειρα που έχουν αναβληθεί, ίσως να δώσει στους άλλους το καλύτερο, να έχει περισσότερο ευγενικές συμπεριφορές, ή πιο συνεπείς, να ενθαρρύνουν την ένωση και τη συνοχή, εν συντομία, να είναι ένας καλύτερος άνθρωπος…

Αλλά δεν είναι κακό να προσθέσετε αυτήν την ευχή στην λιστούλα των αλλαγών και ταυτόχρονα να ζητήσετε για το τέλος του έτους το εξής: Ας καταναλώσουμε και ας υποστηρίξουμε τα κοινοτικά μέσα ενημέρωσης, τα εναλλακτικά και αναδυόμενα. Κάνουν καλό στην υγεία, στις σχέσεις και, πάνω απ ‘όλα, στο προσωπικό και το συλλογικό μέλλον.