Χθες, 27 Οκτωβρίου 2017, το Κοινοβούλιο της Καταλονίας ανακήρυξε ανεξαρτησία. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια συμβολική απάντηση που απέχει πολύ ακόμη από το μια Δημοκρατία της Καταλονίας, αλλά η σοβαρότητα της πολιτικής κατάστασης οδήγησε στην επιτάχυνση της διαδικασίας. Έξι ώρες αργότερα η κυβέρνηση του Rajoy απορρίπτει την καταλανική κυβέρνηση και ζητά να διεξαχθούν εκλογές για το Δεκέμβριο.

O κίνδυνος ήταν ξεκάθαρος, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς διότι ήταν σα δύο τρένα στην ίδια διαδρομή αλλά προς αντίθετες κατευθύνσεις.

Η πλατεία Plaza Sant Jaume, όπου βρίσκεται το παλάτι του Generalitat και το Δημαρχείο, ήταν μια γιορτή μεγάλης χαράς. Το όνειρο πολλών γενεών Καταλανών έγινε πραγματικότητα και αυτή η χαρά, συνειδητή ή ασυνείδητη της επακόλουθης συμμετοχής πρέπει να ακουστεί επειδή η ευτυχία ενός λαού κερδίζεται με δράσεις συνοχής.

Και εδώ η συνοχή εκφράστηκε με την έκκληση να μπορεί να εκφράζεται η άποψή μας, και μια επιθυμία γενεών για στον σεβασμό προς έναν πολιτισμό, προς έναν λαό, προς τις ρίζες και την επιθυμία του να κυβερνάει τον εαυτό του ανεξάρτητα από επιβαλλόμενα θεσμικά όργανα και πέρα ​​από τους νόμους που δεν ψήφισαν οι σημερινοί πολίτες.

Η δήλωση έγινε με τη φράση «Η Καταλανική Δημοκρατία συγκροτείται ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος», με 70 ψήφους υπέρ, 10 κατά και 2 κενές από 135 βουλευτές.

«Πρόκειται για δύσκολες στιγμές έντασης, αλλά δεν έχουμε άλλη εναλλακτική λύση», δήλωσε η Μάρτα Ροβιρα, εκπρόσωπος του κόμματος Junts pel Sí (συμμαχία ανεξάρτητων κομμάτων). Η Rovira έδωσε σαφή απάντηση «Είμαστε εδώ για να εκπληρώσουμε την εντολή της 1ης Οκτωβρίου… οι πολίτες μας εγγυώνται τη χώρα και τώρα είναι δική μας δουλειά να τους εγγυηθούμε το κράτος».

Οι δηλώσεις της εξακολουθούν να δίνουν εξουσία στον πολίτη «Η οικοδόμηση ενός κράτους όπως εμείς προτείνουμε να γίνει, σημαίνει ότι η εξουσία του κράτους δεν μπορεί ποτέ να είναι πάνω από τη δύναμη του λαού».

Με αυτές τις δηλώσεις και τη δράση του καταλανικού λαού στο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου, δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά να σκεφτούμε μια μελλοντική πρόταση: Οι νόμοι θα πρέπει να καθορίζονται από τον λαό, τους πολίτες, ανανεωμένοι σύμφωνα με το πέρασμα του χρόνου.