Αυτό το εκπαιδευτικό έργο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Λατινική Αμερική και επεκτείνεται σήμερα σε διάφορα μέρη του κόσμου και στην Ευρώπη. Το COPEHU αποτελείται από εκπαιδευτικούς και ερευνητές που δουλεύουν σήμερα στα σχολεία, σε πολιτιστικά κέντρα, σε ινστιτούτα, σε πανεπιστήμια και κυβερνητικούς οργανισμούς σε όλο τον κόσμο. Κοινός παρανομαστής είναι η συνεργασία για τον εξανθρωπισμό της εκπαίδευσης. Αυτό το δίκτυο έχει ξεκινήσει να δραστηριοποιείται στον Ισημερινό από τον Οκτώβριο του 2015.
Το COPEHU – ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ (Παγκόσμιο Παιδαγωγικό Ανθρωπιστικό Ρεύμα – Εκουαδόρ), σύμφωνα με τις ρητές του δεσμεύσεις υπέρ της κουλτούρας της ενεργής μη βίας, στο πλαίσιο της προβολής των δραστηριοτήτων του προς την κοινότητα πραγματοποίησε μερικές εβδομάδες πριν μέσα στο Μάιο εργαστήρι με θέμα «Οι αρετές: ένας διαφορετικός τρόπος συσχέτησης από το καλύτερο του ενός προς τους άλλους».
Την εκδήλωση παρακολούθησαν 21 γυναίκες μέλη του Ιδρύματος Funcade, που ενδιαφέρονταν για το πώς μπορούν να έχουν καλύτερα αποτελέσματα και διαδικασία μάθησης με τους δικαιούχους των ενεργειών τους, που είναι τα παιδιά, οι έφηβοι, νέοι και ηλικιωμένοι.
Όπως εξήγησε η Carmen Alcivar, συντονίστρια του ρεύματος COPEHU στο Εκουαδόρ, η δραστηριότητα έγινε σε ένα συναισθηματικό κλίμα ιδιαίτερα εγκάρδιο, γεμάτο χαρά, εμπιστοσύνη, ενδιαφέρον και «ανήσυχο» ως προς την ανακάλυψη του εσωτερικού μας κόσμου και την επαφή με τα θετικότερα χαρακτηριστικά μας που μας επιτρέπουν να επικοινωνούμε καλύτερα με τον κόσμο. «Μέσα από τα παιχνίδια και τις ψυχοφυσικές ασκήσεις πετυχαίνουμε μια επαφή με τη νευροφυσιολογία και το σώμα, προδιαθέτοντας έτσι συνθήκες ευκολότερης μάθησης καθώς και έναν πιο χαλαρό και αρμονικό συναισθηματικό τόνο».
Μέσα από την πλαστικότερη έκφραση με σχέδια και ζωγραφιές, είναι δυνατόν να πάρουν σάρκα και οστά οι αρετές μας αλλά και των άλλων. Κατόπιν εργαζόμαστε πάνω σε ανθρώπινες μορφές αναδεικνύοντας το πόσο σημαντική είναι η προσέγγιση του κάθε συμμετέχοντα ξεχωριστά και πόσο βοηθά το σύνολο. Το «εγώ» δίνει τη θέση του στο «εμείς».
Το τέλος ήρθε μετά από μια «Έκκληση», μια απλή και σύντομη πρακτική, που συνοδεύεται από έντονο συναισθηματικό φορτίο και διευκολύνει την επαφή με το πιο βαθύ μας σημείο και έχει ως αποτέλεσμα να αναδυθούν συναισθήματα και εικόνες. Φαίνεται τελικά ότι το πιο σημαντικό όλων είναι να καταφέρουμε να έχουμε μια ζωή με εσωτερική ενότητα, συνοχική, που παράγει καρπούς όταν αυτό που σκεφτόμαστε, με αυτό που νιώθουμε και εν τέλει αυτό που κάνουμε βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση. Οι προσωπικές μαρτυρίες που ακολούθησαν την έκκληση ήταν πολύ συγκινητικές.
(Σ.τ.σ.) Το Δίκτυο Σχολείων για τη μη βία, βρίσκεται σε άμεση συνεργασία με το COPEHU και πραγματοποιεί κατά διαστήματα σεμινάρια για μια διαφορετική εκπαίδευση κυρίως σε εκπαιδευτικούς. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ.
