Mastodon

Μουριά

Το ανθρώπινο ανάστημα των λαϊκών καφενείων

Είμαι θρέμμα καφενείου. Υπήρξε η νάκα μου. Μες στις αφηγήσεις και τις συνομιλίες των θαμώνων, έμαθα να μιλώ. «Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας». [1] Αυθεντικός προφορικός λόγος που τον «κοινωνούσαν» και μέσα από τα κεράσματα που τον συνόδευαν.…