“Δεν έχουμε οξυγόνο”, σκεφτόμαστε δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που βρισκόμαστε σήμερα στην Αθήνα. Και γιατί τα ηχητικά αρχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες αντηχούν στα αυτιά μας αλλά και γιατί η κοσμοσυρροή καθιστά αδύνατη την ανάσα περιμετρικά της πλατείας Συντάγματος.
Κόσμος κάθε ηλικίας, θυμίζει τις πρώτες μέρες των Αγανακτισμένων του 2011. Το εύρος της κινητοποίησης, επίσης. Τα αιτήματα σήμερα συγκεκριμένα: απονομή δικαιοσύνης στην υπόθεση των Τεμπών, όχι στη συγκάλυψη στοιχείων, ελεύθερες, ασφαλείς, δημόσιες συγκοινωνίες.
Μαζί με αυτές τις κεντρικές διεκδικήσεις, βρίσκουν οπτική έκφραση αιτήματα για την φτωχοποίηση, το ασφαλιστικό, την υγεία, την παιδεία. Και σκορπούν ρίγος και συγκίνηση τα λόγια της μαθήτριας από το μικρόφωνο: “αυτά τα παιδιά δεν γύρισαν στο σπίτι τους κι αυτό τη γενιά μου θα την στοιχειώνει..”
Ο κόσμος ήταν τόσος που τα πανό των κομμάτων, των πρωτοβουλιών και των συλλόγων χάνονταν μέσα στο πλήθος· οι άνθρωποι είχαν γίνει ένα, ένα ενιαίο σώμα για Δικαιοσύνη.
Φωτογραφίες Μαριανέλλα Κλώκα και Όλγα Πατεράκη
