Απαξίωσαν και κατέστρεψαν το πιο οικολογικό μέσο μεταφοράς που υπάρχει. Θρηνούμε αθώα θύματα… εμείς, οι αναλώσιμοι. Κείμενο: Γιώργος Μουρμούρης

Σε κάθε τραγωδία λένε: «Δεν είναι τώρα η ώρα των ευθυνών».

Για την περίπτωση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, οι ευθύνες έχουν έλθει εδώ και χρόνια. Γιατί όποιος ταξίδευε περιστασιακά έστω ή ξέρει λίγα μόνο πράγματα για το σιδηροδρομικό δίκτυο, γνωρίζει ότι:

– Το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι σε άθλια κατάσταση μετά από χρόνια παραμέλησης και δραματικής υποχρηματοδότησης. Είναι ενδεικτικό ότι η γραμμή Δράμα-Ξάνθη είναι κλειστή εδώ και καιρό λόγω επικινδυνότητας, κόβοντας τον άξονα Θεσσαλονίκη-Αλεξανδρούπολη.

– Στον άξονα Αθήνας-Θεσσαλονίκης τα έργα μετατροπής του σε διπλή ηλεκτροκινούμενη γραμμή έχουν μεν ολοκληρωθεί, όμως δεν έχει ολοκληρωθεί η εγκατάσταση συστήματος σηματοδότησης-τηλεδιοίκησης, έργο καίριο για την ασφάλεια της γραμμής.

– Ο άλλοτε κραταιός και ενιαίος ΟΣΕ έχει πολυδιασπαστεί σε μια σειρά ξεχωριστές και συχνά αντιμαχόμενες μεταξύ τους Α.Ε. ΟΣΕ, η ιδιωτικοποιημένη ΤΡΑΙΝΟΣΕ (νυν Hellenic Train), ΓΑΙΑΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ κ.λπ. Η πολυδιάσπαση δημιουργεί ασυνεννοησία, διοικητικό χάος και συγκρούσεις συμφερόντων. Ενδεικτική η πολυετής διαμάχη ΟΣΕ-ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τα τέλη χρήσης του δικτύου.

– Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ιδιωτικοποιήθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ για μόλις 45 εκατ. ευρώ. Για τους περιστασιακούς έστω χρήστες του δικτύου, η επιδείνωση των υπηρεσιών ήταν εμφανής από την πρώτη μέρα. Υψηλότερα κόμιστρα, κατάργηση γραμμών (όπως το νυχτερινό Αθήνα-Θεσσαλονίκη), διαδρομές που πραγματοποιούνταν με άθλια λεωφορεία, χωρίς να υπάρχει τεχνικό πρόβλημα στη γραμμή, αποκλειστικά για εξοικονόμηση κόστους. Άλλωστε η εταιρεία που ιδιωτικοποιήθηκε με πρόσχημα τις κρατικές ενισχύσεις που είχαν δοθεί στην κρατική ΤΡΑΙΝΟΣΕ, λαμβάνει έπειτα από νομοθετική ρύθμιση της ΝΔ επιδοτήσεις 50 εκατ. ευρώ ετησίως για την πραγματοποίηση δρομολογίων στις «άγονες» γραμμές. Ενδεικτικό για το ύψος της χρηματοδότησης είναι ότι τα έσοδα από τις υπόλοιπες δραστηριότητες πλην των επιδοτούμενων γραμμών, ανήλθαν το 2022 σε 80 εκατ ευρώ.

– Το να βρεθούν δύο τραίνα να κινούνται με μεγάλη ταχύτητα το ένα προς το άλλο στην ίδια γραμμή, σε έναν διπλό άξονα, εν έτει 2023, σε ένα δυστύχημα ίδιο με αυτό του Δοξαρά το 1972, είναι έγκλημα για το οποίο πρέπει να φτάσει στην παραίτηση του υπουργού Υποδομών, τουλάχιστον.

– Καμπανάκι για την κατάσταση του ελληνικού σιδηροδρόμου θα έπρεπε να έχει σημάνει το δυστύχημα στο Άδενδρο, το 2017, με 4 νεκρούς.

Οργή και ντροπή για το προαναγγελθέν έγκλημα.

 

Μπορείτε να βρείτε το αρχικό άρθρο εδώ