Σχολιάζει ο Αντώνης Λιάκος.

Aπέτυχε η κυβέρνηση στη διαχείριση της πανδημίας; Δεν το πιστεύω. Γιατί το ζήτημά της δεν είναι να διαχειριστεί την πανδημία αλλά να την χρησιμοποιήσει ως χρυσή ευκαιρία για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Όπως τώρα, με κλειστά τα πανεπιστήμια, με lockdown στην κοινωνία, με τρομοκρατημένο κοινό, παρά την ομόφωνη αντίδραση πρυτάνεων και συγκλήτων, περιφρονώντας το αυτοδιοίκητο φυτεύει την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Δεν είμαι από αυτούς που θα έλεγαν όλα καλά με την ασφάλεια των πανεπιστημίων, βασικά των κεντρικών. Αλλά η θεραπεία δεν είναι ο ακρωτηριασμός της αυτονομίας, αλλά η ενίσχυσή της. Αυτό τουλάχιστον είναι το μάθημα της δημοκρατίας και των ελεύθερων θεσμών. Εδώ και 200 χρόνια, οι υποστηρικτές της ελευθερίας αντιμετώπιζαν τα αντίπαλα επιχειρήματα περί ανωριμότητας και κληρονομικής καθυστέρησης λέγοντας ότι η ελευθερία διαπαιδαγωγεί. Γιορτάζουμε 200 χρόνια ελευθερίας με την ενίσχυση της αστυνόμευσης. Τι ειρωνεία;

Για τη φωτογραφία: 1862, 12 Οκτωβρίου. Η έξωση του Όθωνα από την Ελλάδα. Οι διαδηλωτές δεν τον άφησαν να αποβιβαστεί στον Πειραιά. Από τα 30 χρόνια της βασιλείας του, εκείνο που έμεινε στην εθνική μνήμη ήταν η 3η Σεπτεμβρίου 1843, η εξέγερση που τον εξανάγκασε να αποδεχτεί την εγκαθίδρυση συντάγματος. Στην ελληνική ιστορική κουλτούρα, η οποία είναι και ανταγωνιστική, οι αναμνήσεις των αγώνων εναντίον της εξουσίας είναι ισχυρότερες από τις μνήμες που καλλιεργεί η εξουσία.