Στην τελευταία εκπομπή της Pressenza “Cuatro Elementos”, μιλήσαμε με τον Aarón Elberg για ην πολιτική κρίση στο Ισραήλ, τα κινήματα αντίστασης ενάντια στον Νετανιάχου και την πρόοδο που σημειώθηκε στα πολιτικά δικαιώματα του πληθυσμού.
Ο Νετανιάχου θα συνεχίσει να είναι ο επικεφαλής της ισραηλινής κυβέρνησης για το επόμενο ενάμισι έτος, αφού σχημάτισε μια εκτελεστική συμμαχία με τον κεντρώο Γκαντζ, η οποία θα τερματίσει περισσότερο από ένα χρόνο πολιτικού αποκλεισμού στη χώρα. Η συμφωνία θα επιτρέψει στο Ισραήλ να έχει τελικά κυβέρνηση μετά τις αποτυχημένες διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στην επανάληψη των εκλογών τρεις φορές σε λιγότερο από ένα χρόνο.

 

Η αλήθεια είναι ότι ο Γκαντζ έχει γίνει ο θεματοφύλακας της ασυλίας του Νετανιάχου, καθώς, επειδή ενδιαφέρεται να τον διαδεχθεί, θα πρέπει να εγγυηθεί ότι θα είναι πρωθυπουργός έως τον Νοέμβριο του 2021, ημερομηνία στην οποία ο Γκαντζ θα προσχωρήσει στο αξίωμα. Εάν ο Νετανιάχου αναγκαστεί να παραιτηθεί με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, η συμφωνία ορίζει ότι θα γίνουν αυτόματα οι εκλογές και οι φιλοδοξίες του Γκαντζ θα εξασθενίσουν. Πώς αντιμετωπίζετε το ζήτημα της κοινωνικής απομόνωσης στο Ισραήλ, πόσες μέρες έχετε ήδη σε καραντίνα, πώς το ζείτε;

Σε γενικές γραμμές, θα έλεγα ότι η κατάσταση του περιορισμού, είναι παρόμοια με ό,τι συμβαίνει σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Ίσως το πιο σημαντικό είναι ότι εδώ για πολιτικούς λόγους, όταν ξεκίνησε αυτό το ζήτημα κορωνοϊού, το ζήτημα του περιορισμού επιταχύνθηκε. Αυτό φαίνεται να εμπόδισε σε μεγάλο βαθμό την ευρύτερη επέκταση αντίθετα με ορισμένα μέρη της κοντινής μας Ευρώπης.

Οι πολιτικοί λόγοι σχετίζονται με την πολύ σωστή εισαγωγή που κάνατε στη συζήτησή μας. Κατά τη διάρκεια του Μαρτίου επρόκειτο να ξεκινήσει η δίκη εναντίον του Νετανιάχουμε τις γνωστές κατηγορίες περί διαφθοράς και ένα από τα πρώτα μέτρα που ελήφθησαν, όταν εμφανίστηκε το ζήτημα της πανδημίας, ήταν να κλείσει κάθε δημόσια δραστηριότητα. Με άλλα λόγια, μία από τις πρώτες υποθέσεις που ακυρώθηκαν ήταν η δικαστική υπόθεση που έπρεπε να ξεκινήσει εναντίον του Νετανιάχου, αλλά δεν μπορείτε να πεις τίποτα απέναντι σε αυτό το “να κλείσουμε τα δικαστήρια” Τα δικαστήρια, τα σχολεία, τα κοινοβούλια, οι θέσεις εργασίας και όλα όσα έχουν κλείσει, φαίνεται ότι σε μεγάλο βαθμό, βοήθησαν να μην επεκταθεί η πανδημία. Όπως λέγεται μερικές φορές “χρειάζεται ένα μεγάλο πρόβλημα για να βρεις έξοδο σε κάτι πιο μικρό”.
 
Φαινόταν ότι η πλειοψηφία του ισραηλινού κοινοβουλίου ήθελε να ξεφορτωθεί τον  Νετανιάχου, ο οποίος τελικά κατάφερε να συνάψει αυτήν τη συμφωνία με τον Γκαντζ, πώς νομίζεις πως έφτασαν σε αυτή τη συμφωνία;
Δύσκολο να γνωρίζουμε πως αυτό συνέβη. Υπάρχει μεγάλος θυμός στον πληθυσμό, στην πλειοψηφία που αναφέρατε, καθώς προεκλογικά παρακάμφθηκαν πολλά επί μέρους σημεία με σκοπό να δημιουργηθεί μια συμμαχία που επιτέλους θα απομάκρυνε τον Νετανιάχου από τη μέση μιας μια για πάντα. Και κατάφερε να έχει τη μικρή πλειοψηφία στο κοινοβούλιο χάρη στην υποστήριξη των ψήφων όλων των πολιτών που είπαν «φτάνει». Έτσι, αυτή η επαίσχυντη συμφωνία που ήρθε είναι πραγματικά ένα χαστούκι σε μεγάλο μέρος του ισραηλινού πληθυσμού και το χειρότερο είναι ότι δεν είναι κατανοητό τι κερδίζει ο Γκαντζ, πέρα ​​από το να έχει ένα κείμενο, μια υπόσχεση για ενάμιση χρόνο. Ο Νετανιάχου είναι διάσημος για την παραβίαση των υποσχέσεών του, δεν νομίζω ότι κάποιος στοιχηματίζει, όπως λένε στην Αργεντινή, ούτε μια δεκάρα στο ότι θα σεβαστεί τελικά αυτή την υπόσχεση. Νομίζω ότι τελικά ο φόβος του Γκαντζ ήταν ότι αν δεν υπήρχε η δυνατότητα να σχηματίσει κυβέρνηση και ξαναπήγαινε το Ισραήλ σε τέταρτο εκλογικό γύρο, θα βρισκόταν σε χειρότερη εκλογική θέση από ότι ήταν αυτή τη φορά και δεν θα κατάφερνε να παίξει κεντρικότερο ρόλο από ό,τι τώρα.

Εν πάση περιπτώσει, είναι θέμα αρχής πέρα ​​από την πολιτικοποίηση του θέματος, αυτό που έχει γίνει είναι ντροπή και έχει προκαλέσει μια πολύ μεγάλη διαμαρτυρία στον πληθυσμό, που ξεφεύγει και τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί εξαιτίας του κορωνοϊού.

Ναι, την περασμένη εβδομάδα κυκλοφόρησαν μερικές πολύ εντυπωσιακές φωτογραφίες από μια κινητοποίηση στο Τελ Αβίβ, όπου οι άνθρωποι, αν και σέβονταν τις αποστάσεις και βγήκαν με μάσκες, θέλησαν να αποτυπωθεί στο δρόμο η απόρριψη των πολιτικών επιλογών ή ήταν απλά εναντίον του Νετανιάχου και της διαφθοράς, τι ακριβώς συνέβη;
Ο Νετανιάχου κινήθηκε σταδιακά για να αποδυναμώσει όλους τους δημοκρατικούς μηχανισμούς στο Ισραήλ και όχι μόνο τώρα αλλά στα περισσότερα από δέκα χρόνια της διακυβέρνησής του. Είναι εμφανές το πως χτυπήθηκαν όλες οι δημοκρατικές διαδικασίες, όχι ότι δούλευαν άψογα και η ισραηλινή δημοκρατία ήταν ένα θαύμα αλλά το βέβαια είναι πως έχει τρομερά υπονομευθεί. Ο τελευταίος προμαχώνας που παρέμενε λίγο πολύ ήταν το δικαστικό σύστημα. Βασικά, το Ανώτατο Δικαστήριο για ορισμένες αστικές υποθέσεις, όχι για όλα τα θέματα. Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν απεφάνθη ποτέ εναντίον της ισραηλινής κατοχής, αλλά τουλάχιστον διατηρούσε ορισμένες δημοκρατικές διατυπώσεις, ήταν σαν το τελευταίο οχυρό που παρέμενε. Και έρχεται τώρα η συμμαχία Νετανιάχου και Γκαντζ με την επαίσχυντη συμφωνία τους να το παρακάμψουν. Είναι σαν να παρακάμπτουν ολόκληρο το δικαστικό σύστημα, εφαρμόζοντας κάθε είδους μέτρα που δεν επιτρέπουν στο Δικαστήριο να λειτουργεί ελεύθερα, να εκπληρώσει το λόγο που λειτουργεί.
Ανέφερες το ρόλο του Δικαστηρίου στο Ισραήλ ως προς το ζήτημα των κατεχόμενων εδαφών και θυμήθηκα ότι σε μία από τις εκπομπές μας μιλήσαμε για την κατάσταση που επικρατεί εκεί εξαιτίας των περιορισμών για τον κορωνοϊό. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός καταγγελιών σχετικά με τον τεράστιο κίνδυνο που ζει ο παλαιστινιακός πληθυσμός σε αυτήν την περιοχή. Τα κινήματα που έχουν βγει για να διαμαρτυρηθούν στο δρόμο, έχουν αιτήματα ή προτάσεις ή εκφράζουν την αλληλεγγύη τους με κάποιο τρόπο για το θέμα αυτό;

Πρώτον, οι αριθμοί σχετικά με το τι συμβαίνει με το θέμα του κορωνοϊού στην περιοχή της Παλαιστίνης δεν είναι γνωστοί. Δεν ξέρω πολύ καλά πώς είναι τα στατιστικά στοιχεία ή τι συμβαίνει, μπορώ να πω ότι για αμοιβαία συμφέροντα, το Ισραήλ διασφαλίζει ότι η κατάσταση σε αυτούς τους τομείς δεν θα κατρακυλήσει. Γι’ αυτό το θέμα όπως και για μερικά άλλα υπάρχει από τη μία πλευρά το σύστημα κατοχής και ελέγχου, όμως από την άλλη πλευρά διατηρείται – αν και όχι δημόσια – ένα καλό επίπεδο συνεργασίας μεταξύ των δύο κυβερνήσεων (Ισραήλ και Παλαιστίνης), και πιστεύω ότι λαμβάνουν μέτρα έτσι ώστε η κατάσταση να μην ξεφύγει τον έλεγχο. Όχι επειδή υπάρχει φροντίδα και ενδιαφέρον για τον πληθυσμό εκεί, αλλά επειδή οι πληθυσμοί είναι συνδεδεμένοι και, προφανώς, μια σοβαρή εκτροπή κρουσμάτων και θανάτων εξαιτίας του κορωνοϊού στη Δυτική Όχθη ή στη Λωρίδα της Γάζας θα επηρεάσει σαφώς και το Ισραήλ. Δεν πρόκειται για κατοχή ενός απομακρυσμένου μέρους, οι άνθρωποι μπλέκονται, το Ισραήλ και τη Δυτική Όχθη τη χωρίζει ένα μαντήλι, δεν είναι όπως στη Λατινική Αμερική που οι αποστάσεις είναι μεγάλες, μιλάμε για μικρές επαρχίες. Επομένως, δεν έχω πραγματικά σαφή στοιχεία για την κατάσταση στη Δυτική Όχθη, αλλά δεν έχω ακούσει επίσης ανησυχητικούς αριθμούς.

Το Ισραήλ έχει γίνει ένας μεγάλος εξαγωγέας σε συστήματα ασφαλείας, συστήματα επιτήρησης. Υπάρχουν πολλές φωνές που προειδοποιούν ότι στον κόσμο που θα ακολουθήσει μετά την πανδημία, η κοινωνική παρακολούθηση, αυτός ο έλεγχος, θα έχει υπερισχύουσα θέση. Ακριβώς λοιπόν στο Ισραήλ η κυβέρνηση ξεκίνησε ένα αρκετά εκτεταμένο πρόγραμμα ασφάλειας, στο οποίο έδωσαν άδεια στις υπηρεσίες πληροφοριών, το Shin Bet, να συνδεθούν με όλα τα τεχνολογικά εργαλεία. Έτσι προκύπτουν δύο ερωτήματα: αφενός η ανάγκη να τεθεί όλη αυτή η τεχνολογία υπέρ της διατήρησης της υγείας και της ζωής των ανθρώπων, αλλά από την άλλη μιλώντας για τέτοιου είδους κυβερνήσεις υπάρχει η υποψία ότι στην πραγματικότητα εκμεταλλεύεται την κατάσταση για τη δημιουργία μεγαλύτερου κοινωνικού ελέγχου, ώστε να καταστείλει όλο το κίνημα των διαφωνιών με τις πολιτικές της. Πώς το βλέπεις αυτό;

Είναι πολύ ανησυχητικό. Πρώτον, επειδή δεν γνωρίζουμε ποιες πληροφορίες συλλέγουν και τι τις κάνουν. Δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι αυτές οι πρακτικές έχουν βοηθήσει τον έλεγχο της προόδου της πανδημίας. Προφανώς, είναι εξόφθαλμος ο έλεγχος της αστυνομίας που εμποδίζει τη συσσώρευση ανθρώπων στους δρόμους, στους δημόσιους χώρους, την κίνηση μεταξύ μιας πόλης και μιας άλλης, τη διαδήλωση όπως αναφέρατε προηγουμένως. Πρόκειται για πρακτικές που ίσως θα είχαν κάποια χρησιμότητα, αλλά δυστυχώς γνωρίζουμε ότι σε περιόδους κρίσης είναι η καλύτερη στιγμή για την εφαρμογή όλων των ειδών εφαρμογών περισσότερης επιτήρησης και ελέγχου του πληθυσμού και επίσης κάθετι που επιβάλλεται προς αυτή την κατεύθυνση είναι δύσκολο στη συνέχεια να αποσυρθεί. Αντιθέτως, πρόσφατα, ζήτησαν επέκταση του πεδίου εφαρμογής αυτής της παρακολούθησης χωρίς να εξηγήσουν από τι θα αποτελείται, χωρίς να εξηγήσουν τι κάνουν με αυτό, για ποιον λόγο χορηγείται επιπλέον άδεια παρακολούθησης. Υποτίθεται ότι έχει ημερομηνία λήξης, αλλά ξέρετε αυτά τα πράγματα, όταν εφαρμοστούν δεν σταματούν εύκολα και όσο από την αρχή δεν γνωρίζουμε τι αναζητούν, τόσο πιο ανησυχητικό είναι για τη συνέχεια.

Δεν ξέρω αν θέλεις να κάνεις μια τελευταία σκέψη γι’ αυτήν την πολύ ιδιαίτερη κατάσταση που βιώνουμε.
Το θετικό αυτής της πολιτικής κρίσης στο Ισραήλ, για τον κορωνοϊό δεν πρόκειται να μιλήσω γιατί έχει ήδη μπλοκάρει όλο τον κόσμο, πιστεύω ότι είναι πως πολλές μάσκες έχουν πέσει με αυτήν την τελευταία πολιτική κίνηση συμμαχίας. Και πιστεύω ότι η συνειδητοποίηση πολλών ανθρώπων στο Ισραήλ αυξάνεται, ότι είναι καιρός να οικοδομήσουμε μια δημοκρατική εβραϊκή-αραβική δύναμη για να τερματίσει αυτό που συμβαίνει. Είναι μια αυταπάτη που πέφτει ότι με τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις που μονοπωλούν θα υπάρξει πρόοδος και νομίζω ότι αυτό βοηθά ως θετική εξέλιξη στο να μας δώσει ένα καλύτερο τοπίο ή μια έκπληξη στο μέλλον. Αυτό ελπίζω τουλάχιστον.

Μετάφραση από ισπανικά: Pressenza Athens.