Ο Σπύρος Κίτσος, εμπνευστής της ιδέας για την Στέγη εφήβου στο Άνω Γαλάτσι, μας μιλά για την απαρχή του οράματός του αλλά και το οδοιπορικό της προσπάθειας της ομάδας που υλοποίησε την ιδέα αυτή.

Λίγες μόνο μέρες πριν τα προπερασμένα Χριστούγεννα, την 17 Δεκεμβρίου 2017, η 13 Χρόνη έφηβη κόρη μου Αλεξάνδρα, με καθήλωσε με τον προβληματισμό της που παράλληλα στάθηκε για μένα πηγή έμπνευσης: «Βαριέμαι μπαμπά έχω τελειώσει τα μαθήματα και δεν ξέρω τι να κάνω; Με τι να ασχοληθώ; Πού να πάω; Μακάρι βρε μπαμπά να είχαμε και εμείς ένα χώρο δικό μας, όπως εσείς οι μεγάλοι έχετε το σύλλογό σας.»
Μετά… Σιωπή…. Απλώνει το χέρι της μηχανικά, παίρνει το κινητό της και αρχίζει την επικοινωνία αγνοώντας πλήρως την ύπαρξη μου.

Υπάρχουν άραγε γονείς που δεν το έχουμε βιώσει αυτό; Τα παιδιά μας σήμερα που βρίσκονται στην εφηβεία, αναζητούν απελπισμένα έναν χώρο δικό τους. Εμείς, ως γονείς, τί κάνουμε;

Ένα όραμα γεννήθηκε εκείνη την στιγμή, και γειώθηκε σε ένα κομμάτι χαρτί λίγες ημέρες αργότερα με τον τίτλο η δημιουργία της 1ης ΣΤΕΓΗΣ ΤΟΥ ΕΦΗΒΟΥ στην Ελλάδα. Την πίστεψα και τη μοιράστηκα με πολλούς ανθρώπους φτιάχνοντας αμέσως το project plan με όλα τα βήματα προς την επίτευξη του στόχου. Συναντήθηκα με μια ομάδα 17 εφήβων, με σκοπό να ακούσω τα θέλω τους ενώ παράλληλα δημιούργησα την 55μελή ομάδα εργασίας στο Facebook αποτελούμενη από γονείς, ανθρώπους – όχι μόνο από την περιοχή Γαλατσίου αλλά από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό – που εμπνεύστηκαν από το όραμα αυτό και αποφάσισαν να σηκωθούν από τον καναπέ τους και από την θέση του θεατή στη ζωή, παραμέρισαν τις χίλιες δυο δικαιολογίες που μηχανικά προβάλλουν οι άνθρωποι και αποφάσισαν να παίξουν σε αυτό το παιχνίδι, που στην αρχή φάνταζε μη πραγματοποιήσιμο, δίχως τα απαραίτητα χρήματα, ξεκινώντας ουσιαστικά από το απόλυτο μηδέν. Οι δυσκολίες στην διαδρομή αυτή ήταν πολλές, η πορεία ανηφορική με αρκετές ψυχολογικές καταρρεύσεις. Σε κάθε τέτοια στιγμή, ως δια μαγείας, υπήρχε δίπλα κάποιο μέλος της ομάδας, που σου άπλωνε το χέρι και σε βοηθούσε να σηκωθείς πάλι ψηλά, θυμίζοντας το στόχο: τη δημιουργία της 1ης Στέγης του Εφήβου στην Ελλάδα, στο Γαλάτσι, για τα παιδιά μας, για τους εφήβους μας.

Στείλαμε πάνω από 500 email σε επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν στην υλοποίηση του έργου, συναντηθήκαμε πολλές φορές, κάναμε άπειρα τηλεφωνήματα, επιμείναμε και δεν τα παρατήσαμε όταν η απάντηση ήταν αρνητική. Κάποια στιγμή άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα αποτελέσματα: η εταιρεία Καυκάς ΑΕ προσέφερε όλο το ηλεκτρολογικό υλικό, φωτιστικά, Η/Υ και τηλεόραση αξίας, η εταιρεία Αθηναϊκές Επενδύσεις Ακινήτων ΑΕ δώρισε την Reception, τους καναπέδες, την μοκέτα, τα ηχεία, την πόρτα, τον εξοπλισμό των wc, 1 φωτοτυπικό και ένα air condition. Η Εταιρεία Σκλαβενίτης ΑΕ προσέφερε χρήματα για την εγγύηση και τα ενοίκια. Εστιάτορας από την Γερμανία προσέφερε χρήματα για τα πρώτα έξοδα. Το Satoriland Γαλατσίου προσέφερε καρέκλες και έκανε bazaar για την Στέγη. Η Εταιρεία Easyclima ένα air condition, τα φυτώρια Κήπος Μουντάνου προσέφεραν όλα τα φυτά και τις γλάστρες της Στέγης. Οι ζωγράφοι Ruth Wicha, Χρύσα Χαραλαμπίδου, Μαίρη Στεφάνου χάρισαν έργα τους, ενώ αρχιτέκτονες, γραφίστες, ηλεκτρολόγοι, μαραγκοί, υδραυλικοί, ψυκτικοί και πολλοί άλλοι άνθρωποι προσέφεραν δωρεάν την εργασία τους. Τα πάντα τελικά είναι εφικτά αρκεί εμείς να το πιστέψουμε και να δράσουμε ομαδικά.

Η 1η Στέγη του Εφήβου στο Γαλάτσι έγινε πραγματικότητα. Άνοιξε τις πόρτες της πριν λίγες ημέρες με την υλική συνεισφορά και προσφορά αγάπης άνω των 700 ανθρώπων από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρόκειται για ένα χώρος 200 τμ, που κινητοποιεί τη δημιουργία και διευκολύνει τη ψυχαγωγία. Ένας χώρος που φιλοδοξεί να βοηθήσει τα παιδιά μας να επικοινωνήσουν αληθινά, να μοιραστούν, να μάθουν να συνεισφέρουν, να μάθουν να λειτουργούν σε ομάδα, να μελετούν, να παίξουν, να διασκεδάσουν, να ψυχαγωγηθούν, να γνωριστούν μεταξύ τους, να έρθουν πιο κοντά.

Η 1η Στέγη του Εφήβου βρίσκεται στο Γαλάτσι, Βαρδουσίων 7 και τελεί υπό την στέγη του Πολιτιστικού συλλόγου Άνω Γαλατσίου. Ελάτε να την γνωρίσετε.