Η περίοδος των Pride βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στο Βόρειο Ημισφαίριο με τεράστιες παρελάσεις που λαμβάνουν χώρα σε όλες σχεδόν τις μεγάλες δυτικές πόλεις. Πρόκειται για ένα μεγάλο επίτευγμα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα από τη δεκαετία του ’70, όταν οι Πορείες Υπερηφάνειας ξεκίνησαν ως διαμαρτυρίες για την απελευθέρωση των ομοφυλόφιλων απαιτώντας την αποποινικοποίηση των ερωτικών πράξεων μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και ίσα δικαιώματα. Οι λεσβίες και οι γκέι συμμετείχαν μαζί με τους αμφισεξουαλικούς και συχνά οι πορείες ήταν ξεκάθαρα αλληλέγγυες προς τους τραβεστί και τους ανθρώπους που σήμερα θεωρούνται διεμφυλικοί. Ενώ η συντριπτική πλειονότητα των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών μπορούσε να ενσωματωθεί εάν το επιθυμεί στο περιβάλλον, για έναν άνδρα ή μια γυναίκα παγιδευμένο/η σε λάθος ανατομία, η ενσωμάτωση ήταν πολύ πιο προβληματική.

Έτσι, γεννήθηκε το ΛΟΑΤ κίνημα. Αργότερα, συμπεριλήφθηκαν και άλλες κατηγορίες σεξουαλικής ταυτότητας, οι queers, οι questioning, οι ίντερσεξ και οι ασέξουαλ που μας δίνουν το σημερινό ΛΟΑΤ + (και που μπορούμε να συναντήσουμε αρκετές ακόμα παραλλαγές του). Ακόμα και όσοι από εμάς θεωρούμε ότι είμαστε μέρος αυτού του συνόλου γραμμάτων δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε όλες τις τελευταίες προσθήκες γραμμάτων και νέες σημαίες εμφανίζονται κάθε χρόνο!

Παρά την τεράστια σωματική και ψυχολογική βία από ετεροφυλόφιλους προς σε εμάς ανά τους αιώνες- ειδικά κατά τον περασμένο αιώνα – διακρίσεις υπήρχαν πάντα, ακόμα και μέσα στη ΛΟΑΤ+ κοινότητα. Οι γυναίκες μας αισθάνονται περιθωριοποιημένες από τους άνδρες μας, καθώς βιώνουν τα αλληλοεπικαλυπτόμενα προβλήματα των διακρίσεων κατά των γυναικών που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο και τα οποία στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από τη βία εναντίον της ΛΟΑΤ+ κοινότητας, δεδομένου του πλήθους των γυναικών που σκοτώνονται κάθε χρόνο από τους άνδρες λόγω στυγνής σωματικής βίας.

Οι αμφισεξουαλικοί πάντα θεωρούνταν είτε άπληστοι είτε άνθρωποι που φοβούνται και αυτοί να ταυτιστούν ως ομοφυλόφιλοι.

Αλλά και στο ίδιο το φύλο, υπάρχουν οι «straight-acting» γκέι άντρες που κάνουν διακρίσεις εναντίον των «fems». Και έπειτα υπάρχει καταφανής ρατσισμός στις dating εφαρμογές που είναι γεμάτες με αδαείς ανθρώπους των οποίων τα προφίλ λένε πράγματα όπως «όχι Μαύροι, όχι Ασιάτες».

Όσο για τα τρανσέξουαλ άτομα, συχνά οι γκέι και οι λεσβίες δυσκολεύονται να καταλάβουν τι είναι αυτά τα διεμφυλικά “φαινόμενα” και είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί: η διαδικασία είναι τόσο δύσκολη, τόσο περίπλοκη, τόσο επικίνδυνη και τόσο μακρόχρονη, που πολλοί από εμάς που είμαστε ευχαριστημένοι με το σώμα μας, είναι αδύνατο να φανταστούμε τον εαυτό μας στην κατάσταση που βιώνει ένα τρανς άτομο. Και έτσι επαναλαμβάνουμε τον ίδιο κύκλο διακρίσεων με τους ετερόφυλους που τους είναι αδύνατο να φανταστούν να έλκονται από κάποιον του ίδιου φύλου και είναι τόσο φοβισμένοι από το διαφορετικό, που αμέσως το υποβιβάζουν και δικαιολογούν τη βία τους.

Στο Pride της Βουδαπέστης το Σάββατο, μια οργισμένη ομάδα ετερόφυλων πέρασε μέσα από την κορδέλα ασφαλείας που είχε τοποθετήσει η ουγγρική αστυνομία και μετά το μισό της διαδρομής εμπόδισε το πέρασμα, απεικονίζοντας την εξωτερική διάκριση και βία που οι ΛΟΑΤ+ αντιμετωπίζουμε. Παρόλα αυτά η εσωτερική διάκριση εκδηλώθηκε επίσης αυτό το Σαββατοκύριακο (σ.τ.σ. το κείμενο αναφέρεται στις εκδηλώσεις που έγιναν την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου), αυτή τη φορά στο Λονδίνο, όπου η ταυτόχρονη Πορεία Υπερηφάνειας διακόπηκε από μια ομάδα οργισμένων λεσβιών που φώναζαν μηνύματα όπως: «Ο Διεμφυλικός Ακτιβισμός εξαφανίζει τις Λεσβίες» και «Το τρανς κίνημα … εξαναγκάζει τις λεσβίες να κάνουν σεξ με άνδρες. Καταδικάζουμε σθεναρά αυτήν την κακή μορφή αντιλεσβιασμού που μεταμφιέζεται ως πρόοδος».

Και όλα αυτά αποτυπώνουν μια πιο βαθιά ερώτηση. Ενώ μπορούμε να βρούμε μαθήματα σε πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο που εμβαθύνουν στις Σπουδές Φύλου και ενώ το διαδίκτυο είναι γεμάτο από μαθήματα και εργαστήρια που προσφέρουν στους ανθρώπους την ευκαιρία να μελετήσουν την αρρενωπότητα ή τη θηλυκότητά τους, πού είναι τα μαθήματα και πού είναι τα εργαστήρια που μας βοηθούν να ανακαλύψουμε τι πραγματικά σημαίνει να είσαι άνθρωπος; Από πού μπορούμε να μάθουμε πώς να αναπτύξουμε την ικανότητά μας να εξελισσόμαστε, να αλλάζουμε, να ζούμε με πρόθεση και να βλέπουμε τι είναι ανθρώπινο στους άλλους;

Ο Σίλο, ο πνευματικός οδηγός από την Αργεντινή, του οποίου η πρώτη σημαντική δημόσια πράξη ήταν μια ομιλία στα βουνά των Άνδεων με τίτλο «Η θεραπεία της Οδύνης», της οποίας η 50ή επέτειος θα γιορταστεί στις 4 Μαΐου 2019 στο μικρό χωριό του Πούντα ντε Βάκας στην Αργεντινή, έγραψε στις Δώδεκα Αρχές της Έγκυρης Πράξης: Δεν έχει σημασία σε ποια πλευρά σε έχουν τοποθετήσει τα συμβάντα, αυτό που έχει σημασία είναι να κατανοήσεις ότι εσύ δεν έχεις επιλέξει καμία πλευρά.

Κανείς από εμάς δεν επέλεξε τη χώρα του, τη φυλή του, την κυρίαρχη θρησκεία στην κοινότητά του ή το φύλο του. Επομένως, προτού αρχίσουμε να μιλάμε για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα ή άνδρας και πριν αρχίσουμε να διαμαρτυρόμαστε εναντίον άλλων ανθρώπων που έχουν διαφορετικές ερμηνείες και θέλουν να κάνουν διαφορετικά πράγματα με τα γεννητικά τους όργανα, μπορούμε, επιτέλους, να συζητήσουμε για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος;

Επειδή αν μπορούμε τουλάχιστον να έχουμε μια ιδέα για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, θα αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε το ανθρώπινο χαρακτηριστικό ο ένας στον άλλο, η μία στην άλλη. Και σε αυτή την ανακάλυψη, θα διαπιστώσουμε ότι όχι μόνο θα εξαφανιστεί όλη η βία που βασίζεται στο φύλο, το σεξουαλικό προσανατολισμό και τη σεξουαλική ταυτότητα, αλλά και ότι θα εξαφανιστεί κάθε βία εναντίον των μεταναστών, εναντίον των φτωχών και εκείνων με διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Και τελικά, όταν θα οδηγηθούμε στα συμπεράσματα αυτών των ανακαλύψεων, θα διαπιστώσουμε επίσης ότι δεν έχουμε ανάγκη πυρηνικά ή συμβατικά όπλα και τον πόλεμο και θα συνειδητοποιήσουμε επίσης ότι αν δεν σταματήσουμε αμέσως τη βία που εξασκούμε στο περιβάλλον, δεν θα υπάρχει πλανήτης στον οποίο να μπορεί να επιβιώσει η ανθρώπινη ζωή και άρα το τί σημαίνει να είσαι άνθρωπος, δεν θα έχει πλέον νόημα.

Μετάφραση από τα Αγγλικά: Pressenza Athens.