Ημερολόγιο ενός απλού θνητού στην Καταλονία

Τρίτη, 17 Οκτωβρίου 2017. Μόλις φαινόταν ότι το αδιέξοδο διαλυόταν. Μια σύντομη παύση για να επιτρέψει σε όλους να πάρουν μια ανάσα … Ταν ταν! Η ισπανική κυβέρνηση φυλακίζει δύο από τους ηγέτες των μεγαλύτερων αυτονομιστικών οργανώσεων: της Omnium Cultural και της Καταλανικής Εθνοσυνέλευσης (ANC), τον Jordi Cuixart και τον Jordi Sanchez αντίστοιχα. Ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα από τις διαδηλώσεις, τόσα χτυπήματα κατσαρόλας στους δρόμους, αλλά δεν γίνεται. Ο Darth Rajoy ασχολείται με την εξάπλωση του φόβου παρόλα αυτά, οπότε δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά να επιστρέψουμε στις διαμαρτυρίες.

Φυλακίστηκαν για ανταρσία! Τι;; Κάνει να ακούγεται σαν κάποιο μυθιστόρημα εποχής! Το λεξικό λέει ότι η ανταρσία είναι «μια συλλογική και βίαιη εξέγερση ενάντια στην εξουσία, τη δημόσια τάξη ή τη στρατιωτική πειθαρχία, λιγότερο σοβαρή από την εξέγερση». Ακούγεται τρομερό, έτσι; Το έχω δει σε ταινίες, αλλά φυσικά αυτό που συμβαίνει στους καταλανικούς δρόμους αυτές τις μέρες απέχει πολύ από το να είναι «μια βίαιη εξέγερση ενάντια στην εξουσία». Είναι μάλλον μια «μη βίαιη αντίσταση ενάντια στα σκέλια της εξουσίας».

Λένε ότι τα γεγονότα της υπόθεσης έλαβαν χώρα στις 20 Σεπτεμβρίου όταν η Guardia Civil (εθνική αστυνομία της Ισπανίας) εισήλθε στο υπουργείο Οικονομικών και συνέλαβε κάποιους αξιωματούχους (οι οποίοι απελευθερώθηκαν μία ή δύο μέρες αργότερα). Τότε, η Omnium και η ANC κάλεσαν σε διαδήλωση έξω από το κτίριο για να διαμαρτυρηθούν για τις κρατήσεις και αυτό έδωσε το έναυσμα για την αστυνομική δράση στην Καταλονία. Αυτοί που φυλάκισαν τους δύο Jordi είναι οι ίδιοι που χτυπούσαν τα στήθη τους όταν, στη Βενεζουέλα, οι ηγέτες της αντιπολίτευσης συνελήφθησαν για τη διοργάνωση διαδηλώσεων. Βέβαια, στη Βενεζουέλα, αυτές οι διαδηλώσεις κατέληγαν συχνά σε θανάτους, ενώ τα θύματα των διαμαρτυριών της Βαρκελώνης ήταν τρία αστυνομικά αυτοκίνητα επικαλυμμένα με αφίσες. Αυτό που εκεί ήταν κατάχρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εδώ είναι ο θρίαμβος του Κράτους Δικαίου.

Φαίνεται ότι ζούμε σε έναν κόσμο που είναι ανάποδα. Η αστυνομία χτύπησε έναν ανυπεράσπιστο πληθυσμό την 1η Οκτωβρίου (ακολουθώντας τις εντολές πολύ κομψών ανθρώπων, φυσικά) και κατέληξαν να κατηγορήσουν τον μοναδικό αστυνομικό που δεν εκτέλεσε την εντολή για καταστολή εκείνη την ημέρα, τον επικεφαλή της καταλανικής αστυνομίας JL Trapero, ένας σύγχρονος Καταλανός Clint Eastwood, χωρίς να χρειάζεται το όπλο του Dirty Harry.

Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι οι Καταλανοί, από γέννηση ή από ενστερνισμό, λόγω κατοικίας ή λόγω υπομονής, θα κατέληγαν σε μια μη βίαιη μάχη για την ελευθερία. Το πρώτο πράγμα που θα κάνω όταν θα είμαστε ανεξάρτητοι είναι να κάνω μια σιέστα. Εν τω μεταξύ, στις μεγαλύτερες πόλεις επιλέγουν ήδη ποιοι δρόμοι και πλατείες θα μετονομαστούν προς τιμήν του Rajoy, του μεγάλου αρχιτέκτονα της νέας Καταλανικής Δημοκρατίας.

Όσοι είναι άνω των 50 θυμούνται τις εποχές όταν ήταν νέοι, όταν ξέφευγαν από την αστυνομία του Φράνκο ντυμένοι με γκρι, ενώ σήμερα … Πω πω! Τι σύμπτωση … Ενώ αυτοί που είναι ακόμη μεγαλύτεροι αρχίζουν να αποθηκεύουν λάδι, ζάχαρη και ρύζι σε περίπτωση που μπορεί να συμβεί κάτι.

Ευτυχώς, οι μεγάλοι ευρωπαίοι ηγέτες θα μας σώσουν από την προδοσία της ισπανικής κυβέρνησης, όπως ο Καταλανός Γαλάτης, Manuel Valls [1] (δεν πρέπει να συγχέεται με τον Αστερίξ). Σύμφωνα με τον ίδιο, όσο δεν υπάρχουν νεκροί δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τίποτα.

Λοιπόν, σήμερα πρέπει να διαδηλώσουμε ξανά, αυτή τη φορά να ζητήσουμε την άμεση απελευθέρωση των δύο καημένων Jordi. Δεν πιστεύω (ή περιμένω) ότι θα είναι στη φυλακή για πολύ, γιατί αλλιώς θα γίνουν οι νέοι Άγιοι Γεώργιοι, σκοτώνοντας τους άγριους και άσχημους δράκους της δεξιάς (δεν γνωρίζουμε αν οι υποτιθέμενοι αριστεροί σοσιαλιστές παίζουν τον ρόλο της αβοήθητης πριγκίπισσας, του αφέντη του δράκου ή μόνο του τριαντάφυλλου).

[1] Πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας, γεννημένος στη Βαρκελώνη.