Την περασμένη Δευτέρα μερικές εκατοντάδες άνθρωποι – άνδρες, γυναίκες και παιδιά – διαμαρτυρήθηκαν για μια ακόμα φορά μπροστά από το Γερμανικό Κοινοβούλιο στο Βερολίνο φωνάζοντας «φτάνει πια», ρωτώντας δημόσια «πότε η Γερμανία θα αντιδράσει». Η διαμαρτυρία αφορούσε τις συλλήψεις μελών του Κοινοβουλίου από το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) αλλά και με αφορμή κι άλλες αντιδημοκρατικές πρωτοβουλίες και γεγονότα στην Τουρκία. Διαμαρτυρήθηκαν για την μετατροπή της Τουρκίας σε μια φασιστική δικτατορία και άσκησαν κριτική για την χλιαρή διμπλωματία της Γερμανικής κυβέρνησης αλλά και της Ευρώπης απέναντι στον Πρόεδρο Ερντογάν και την κυβέρνησή του.

Πριν μερικές εβδομάδες συναντηθήκαμε με τον Ερκίν Ερντογάν, συντονιστή του Λαϊκού Δημοκρατικού Κογκρέσου – την οργάνωση που ουσιαστικά υποστηρίζει το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα – σε ένα καφέ στο Κρόιτσμπεργκ. Ήταν απαισιόδοξος ακόμα και τότε, πόσο μάλλον σήμερα, που έχουν συμβεί ακόμα περισσότερα γεγονότα. Μοιράστηκε μαζί μας μερικές από τις σκέψεις του που αφορούσαν την Τουρκία, τη δημοκρατία και την πολιτική του παράταξη.

Δεν έχει δοθεί η κατάλληλη πληροφορία ευρέως στα ΜΜΕ ότι το ΛΔΚ δεν στηρίζει απλά το Κουρδικό ζήτημα αλλά υπερασπίζεται τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων, εθνικών ή περιθωριοποιημένων ομάδων στην Τουρκία. Παρόλο που δημιουργήθηκε ως ένα Κουρδικό κόμμα λίγο πριν τις διαμαρτυρίες γύρω από το Πάρκο Γκέζι, ωφελήθηκε πολύ από αυτό το κίνημα. «Ήταν ουσιαστικά ένας νέος τρόπος να ασκείς πολιτική. Το κίνημα Γκέζι είχε πολιτικό πνεύμα, όπως ίσως θα γνωρίζετε από το κίνημα Occupy», εξηγεί. Ήταν μια αληθινή απειλή για το κόμμα του Ερντογάν, κυρίως γιατί άρχισε να δημιουργείται ένα ρεύμα αλληλεγγύης προς το ΛΔΚ από μέλη ή υποστηρικτές του κόμματος του Ερντογάν. Η πολιτική εξουσία δεν ήξερε αρχικά πώς να το ελέγξει. Τελικά όμως το κίνημα Γκέζι ηττήθηκε μετά από άσκηση ακραίας αστυνομικής βίας. «Μάθαμε πολλά από αυτές τις διαμαρτυρίες. Το κίνημα ήταν πλουραλιστικό, του έλλειπε όμως η στρατηγική». Πολύς κόσμος έγινε μέλος στο ΛΔΚ μετά.

Αυτή τη στιγμή πολλές ομάδες και οργανώσεις βρίσκονται κάτω από την ομπρέλα του ΛΔΚ – ΛΟΑΤ ομάδες, ενώσεις, γυναίκες, διαφορετικές θρησκευτικές και εθνικές ομάδες. «Είχαμε μια μεγάλη γκάμα ατόμων που δήλωσαν υποψηφιότητα στις εκλογές μαζί μας», λέει ο Ερκίν. Ένας από τους βασικούς κανόνες για παράδειγμα του κόμματος ήταν ότι υπήρχαν πάντα διπλές θέσεις όπου υπήρχε ανάγκη Προεδρίας, ακόμα και σε επίπεδο δήμων, κατά προτίμηση ένας άνδρας και μια γυναίκα. Στις εκλογές του Ιουνίου 2015 το ΛΔΚ πήρε 13,1% και έγινε έτσι το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα και μαζί ένα σοβαρό πρόβλημα για την κυβέρνηση.

Παρόλα αυτά η ευτυχία κράτησε λίγο. Από την αρχή της ύπαρξής του το ΛΔΚ έζησε σε καθεστώς καταπίεσης. Τα γραφεία του κόμματος καταστράφηκαν, κυρίως από υποστηρικτές του Εθνικιστικού Κόμματος (MHP), ένα ακροδεξιό κόμμα που με διάφορους τρόπους ουσιαστικά υποστηρίζει το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, όπως λέει ο Ερκίν. Αυτόν τον Μάιο έγινε άρση της ασυλίας των μελών του ΛΔΚ που βρίσκονταν εντός Κοινοβουλίου. Από το πραξικόπημα και μετά η αντιπολίτευση στην Τουρκία έχει υποστεί μεγάλη καταπίεση, δεν υπάρχει κανένα δικαίωμα διαμαρτυρίας και κάθε πολιτική συγκέντρωση δέχεται επίθεση. Από τη στιγμή που κηρύχτηκε «επείγουσα κατάσταση», ξεδιπλώνεται κάθε λογής αντιδημοκρατικό μέσο. «Η Δημοκρατία αυτή τη στιγμή είναι σε κράτηση. Η κατάσταση είναι πολύ τεταμένη. Η κοινωνία έχει πολωθεί και η αντιπολίτευση σιωπά». Ακόμα και πριν τις σημερινές συλλήψεις είχαν παρθεί μέτρα στοχεύοντας ειδικά στο ΛΔΚ, για παράδειγμα παύθηκαν έτσι απλά 29 θέσεις εκλεγμένων του ΛΔΚ σε δημοτικά συμβούλια και ο αριθμός αυξάνεται.

Μας είπε: «Λέγαμε ότι τα πράγματα δεν γίνεται να χειροτερεύσουν, όμως γίνονται χειρότερα. Προς το παρόν είμαστε δυστυχισμένοι αλλά και τρομοκρατημένοι. Η Δημοκρατία απλά δεν λειτουργεί. Γίνεται μια αναδόμηση. Είμαστε ολοταχώς στο δρόμο προς τη δικτατορία».

Τι κάνει το ΛΔΚ στη Γερμανία και τι ζητά από τους Γερμανούς πολιτικούς; «Ξεκάθαρα λόγια και καθαρές συμφωνίες», λέει ο Ερντογάν, «περιμένει το ΛΔΚ από τους Γερμανούς και τους Ευρωπαίους πολιτικούς αντίστοιχα». Αυτό ακριβώς ειπώθηκε και κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης. Αυτή τη στιγμή το ΛΔΚ ξεκινά μια εκστρατεία ενάντια στην συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. «Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν πρέπει να διαπραγματεύονται με αντιδημοκρατικά καθεστώτα, αντίθετα πρέπει να στηρίζουν τις δημοκρατικές δυνάμεις των χωρών».

Από τη στιγμή του πραξικοπήματος και μετά υπήρξαν συζητήσεις στη Γερμανία για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολλών ομάδων, όπως των ακαδημαϊκών, των δημοσιογράφων, κλπ όμως κανένας δεν αναφέρθηκε στο τι συμβαίνει με τους Κούρδους, λέει ασκώντας κριτική ο Ερντογάν. «Υπάρχει ένας πόλεμος σε εξέλιξη ενάντια στις μειονότητες. Γίνονται σφαγές Κούρδων, όχι μόνο στη Συρία, αλλά και στην Νοτιοανατολική Τουρκία. Κάθε πράξη άμυνας από πλευράς πολιτών βαφτίζεται τρομοκρατική ενέργεια από την κυβέρνηση», λέει ο Ερντογάν. «Οι Γερμανοί πολιτικοί επιλέγουν να το αγνοούν».