«… Στην κρύα σκοτεινιά της νύχτας, εκατομμύρια φωτάκια ανάβουν.

Πού στρέφεται το βλέμμα μου; Παραμένει στο σκοτάδι ή κοιτάζει έκπληκτο τα αχνά φώτα;»

Το άρθρο αυτό γράφτηκε σε συνέχεια ενός άλλου άρθρου που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες στην Pressenza και που καλούσε να προβληματιστούμε πάνω στην πληροφόρηση που κυκλοφορεί και στην εξέλιξη ή όχι της ανθρώπινης κοινωνίας. Μπορείτε να το βρείτε στο:

http://www.pressenza.com/el/2016/05/ekselissomaste-i-oxi/

Συνοπτικά, το άρθρο αναφερόταν στο γεγονός ότι ο συνεχής «βομβαρδισμός» των μεγάλων ΜΜΕ πριμοδοτεί τις βίαιες ειδήσεις και προκαταβάλλει τις απαντήσεις σε κάθε ερώτημα που τίθεται. Δίνεται ελάχιστος χώρος σε δράσεις αλληλέγγυες και μη βίαιες δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο μια νοητική ατμόσφαιρα που μολύνει με απαισιοδοξία και απόγνωση τις καρδιές πολλών καλών ανθρώπων.

Χρειάζεται να αλλάξουμε το βλέμμα μας. Να «απο-μολύνουμε» τον τρόπο που παρατηρούμε την πραγματικότητα. Να διακρίνουμε την αλληλεγγύη. Να αξιολογούμε, να βλέπουμε και να διαβάζουμε ό,τι νέο κυκλοφορεί σχετικά με μη βίαιες κοινωνικές πρωτοβουλίες. Να μην κοιτάζουμε τον κόσμο μόνο μέσα από τα «μάτια» των μεγάλων ΜΜΕ. Να παρατηρούμε αυτό που συμβαίνει απ’ όλα τα πιθανά σημεία οπτικής. Να μην «καταπίνουμε ως μοναδική αλήθεια το συνονθύλευμα των απόψεων που πλημμυρίζουν τα ΜΜΕ».

Την ίδια στιγμή που η σκληρότητα και η αδικία κάνουν την εμφάνισή τους σε ένα βίαιο γεγονός, χιλιάδες μικρές αλληλέγγυες πράξεις δίνονται ως απάντηση από τον απλό κόσμο. Ελάχιστες γίνονται γνωστές. Ελάχιστες πέφτουν στην αντίληψή μας. Δίνοντας προσοχή και διαδίδοντας τις εκατομμύρια θετικές δράσεις αρχίζουμε να «απομολύνουμε» την προσωπική και κοινωνική νοητική ατμόσφαιρα. Βοηθάμε στην «αλλαγή αυτού του συστήματος» από μέσα. Συνεργαζόμαστε με την εξέλιξη της κοινωνίας. Και επίσης αλλάζουμε θετικά εμείς οι ίδιοι.

«Όταν κάποιος κατανοήσει πως ο σχιζοφρενικός ατομικισμός δεν έχει διέξοδο και επικοινωνήσει ανοιχτά σε όλους τους γνωστούς του αυτό που σκέφτεται και αυτό που κάνει χωρίς τον ανόητο φόβο πως δε θα τον καταλάβουν˙ όταν πλησιάσει τους άλλους˙ όταν ενδιαφερθεί για καθένα χωριστά και όχι για μια ανώνυμη μάζα˙ όταν προάγει την ανταλλαγή ιδεών και την πραγματοποίηση κοινών δράσεων˙ όταν με σαφήνεια δηλώνει την ανάγκη να πολλαπλασιαστεί αυτή η προσπάθεια επανασύνδεσης σε ένα κοινωνικό ιστό που άλλοι έχουν καταστρέψει˙ όταν αισθάνεται πως ακόμη και το πιο «ασήμαντο» άτομο έχει μεγαλύτερη ανθρώπινη ποιότητα από κάθε ανάλγητο που βρίσκεται εκείνη τη στιγμή στην κορυφή της κατάστασης των πραγμάτων… όταν συμβαίνουν όλα αυτά, είναι επειδή στο εσωτερικό αυτού του ανθρώπου αρχίζει να μιλά ξανά το Πεπρωμένο που έχει ωθήσει τους λαούς στην καλύτερη εξελικτική τους πορεία, αυτό το Πεπρωμένο που τόσες φορές διαστρεβλώθηκε και λησμονήθηκε, αλλά που ανακαλύφθηκε ξανά στις καμπές της ιστορίας».

(Σίλο, Γράμματα στους φίλους μου, 1991).i

Εκατομμύρια αλληλέγγυες και μη βίαιες απαντήσεις προσπαθούν καθημερινά να αλλάξουν αυτό το σύστημα. Ακολουθεί μια πολύ… πολύ μικρή αναφορά σε κάποιες από αυτές:

Πνευματικότητα και Μη Βία (Ισπανία, 20 Μαΐου): ενώ οι κυβερνώντες συζητούν, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στην Puerta del Sol (Μαδρίτη) και πραγματοποιούν μια κινητοποίηση και ένα «συνολικό αίτημα» για ένα «Ανθρώπινο και Μη Βίαιο Μέλλον».http://www.pressenza.com/es/2016/05/pedido-futuro-humano-no-violento/

Εκπαίδευση (Βραζιλία, Δεκέμβριος2015-Μάιος2016): ενώ η κυβέρνηση του Σάο Πάολο προσπαθεί να κλείσει σχολεία, χιλιάδες μαθητές στο Σάο Πάολο, το Ρίο ντε Τζανέιρο και άλλες πόλεις καταλαμβάνουν ειρηνικά τα σχολεία και καταφέρνουν να αποτρέψουν το κλείσιμο εκατοντάδων δημόσιων σχολείων. http://brasil.elpais.com/brasil/2016/05/05/politica/1462463632_060989.html

Βοήθεια σε μετανάστες (Μεξικό): ενώ κάποιοι θέλουν να υψώσουν «τοίχους», νεαροί μεξικανοί από την Ένωση Ανθρωπιστών Φοιτητών οργανώνουν και προσφέρουν βοήθεια σε μετανάστες. https://www.youtube.com/watch?v=GPiUGYxqnh8

Βοήθεια σε παιδιά που επλήγησαν από το σεισμό (Ισημερινός): κοινωνικές οργανώσεις και γείτονες ανοίγουν «χώρους παιχνιδιού» για να βοηθήσουν στην περίθαλψη και αποκατάσταση των παιδιών που επλήγησαν από το σεισμό.http://www.pressenza.com/es/2016/05/implementan-espacios-ludicos-zonas-afectadas-sismo-manabi/

Βοήθεια σε μετανάστες (Ισπανία): τη στιγμή που οι κυβερνήσεις κλείνουν τα σύνορά τους, εργαζόμενοι της Donostia Kultura οργανώνουν τη συγκέντρωση και αποστολή παπουτσιών για τους πρόσφυγες που φτάνουν σε διάφορα σημεία της Ευρώπης.http://cadenaser.com/emisora/2016/04/01/radio_san_sebastian/1459524210_882896.html

Βοήθεια σε πρόσφυγες (Ελλάδα): εθελοντές και οργανώσεις στην Ελλάδα, την Ιταλία και άλλες χώρες σώζουν ζωές και προσφέρουν αλληλέγγυα βοήθεια στους μετανάστες που φτάνουν στις ελληνικές και ιταλικές ακτές σε απάνθρωπες συνθήκες.https://www.proactivaopenarms.org/

http://www.hispantv.com/newsdetail/sociedad/203325/grecia-nobel-paz-lesbos-refugiados-egeo

Πνευματικότητα (Ισημερινός): χτισμένη με την εθελοντική εργασία εκατοντάδων ανθρώπων εγκαινιάζεται η Αίθουσα Διαλογισμού στο Πάρκο Μελέτης και Περισυλλογής Ihuanco, κοντά στη Λίμα. http://www.pressenza.com/es/2016/05/inauguracion-la-sala-meditacion-parque-estudio-reflexion-ihuanco/

Ειδήσεις αυτού του είδους πολλαπλασιάζονται καθημερινά. Μπορούμε να βρούμε εκατομμύρια… αν ψάξουμε. Είναι «μικρά-μεγάλα» σημάδια ενός νέου ανθρωπισμού που εκφράζεται στον κόσμο. Είναι απαντήσεις που, προς το παρόν, διαδίδονται ελάχιστα. Είναι σημάδια πνευματικότητας, αλληλεγγύης και μη βίας. Σημάδια ενός νέου πνευματικού και κοινωνικού ορίζοντα. Είναι σημάδια εξέλιξης ….

i Σίλο: στοχαστής, συγγραφέας και πνευματικός οδηγός. Γράμματα στους Φίλους μου (Γράμμα I, 1991). www.silo.net