Η 3η Θερινή Πανεπιστημιάδα Ανθρωπισμού, που θα πραγματοποιηθεί στο Πάρκο Τολέδο από τις 12 έως τις 14 Σεπτεμβρίου, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Φέτος το οριζόντιο θέμα, γύρω από το οποίο θα διεξαχθούν εργασίες σε πολλούς διαφορετικούς τομείς, θα είναι “Σε ποιες συνθήκες θέλουμε να ζήσουμε. Η φαντασία ενός καλύτερου μέλλοντος καθιστά δυνατή την αλλαγή“. Όπως και στις προηγούμενες φορές, το πρακτορείο Pressenza θα είναι και φέτος παρόν.
Οι εγγραφές έχουν ήδη ξεκινήσει, τόσο για τη συμμετοχή, όσο και για τις δραστηριότητες.
Αντιμέτωποι με την έλλειψη μέλλοντος που θέλουν να μας πουλήσουν, αυτές οι μέρες αφορούν την προσπάθεια να φανταστούμε το μέλλον μαζί, να ενισχύσουμε το άνοιγμα και την οικοδόμηση της επόμενης μέρας στην οποία προσβλέπουμε.
Παραθέτουμε μεταφρασμένο στα ελληνικά το πλαίσιο για την πρόσκληση συμμετοχής:
Ζούμε σε ένα σύστημα που μας επιβάλλει τους κανόνες του, τους τρόπους του να σκεφτόμαστε, να σχετιζόμαστε και να αισθανόμαστε.
Σε κοινωνικό επίπεδο, βλέπουμε έκπληκτοι πώς ατζέντες προσωπικών συμφερόντων επιβάλλονται στα κοινωνικά συμφέροντα: τα ψέματα, η παραπληροφόρηση και η χειραγώγηση μας κάνουν να πιστεύουμε ότι κινδυνεύουμε και ότι κάθε άλλος άνθρωπος είναι εχθρός μας. Έτσι, ο επανεξοπλισμός και οι στρατιωτικές δαπάνες έχουν γίνει στόχοι προτεραιότητας για τις κυβερνήσεις.
Οι άνθρωποι δεν λαμβάνονται υπόψη. Αισθανόμαστε όλο και περισσότερο φυλακισμένοι στις μικρές μας σφαίρες. Η μοναξιά, η απομόνωση και η αδυναμία απέναντι σε τόση βία οδηγούν σε ψυχικά δεινά, στην αύξηση των αυτοκτονιών και σε ασθένειες κάθε είδους.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι απαραίτητο και επείγον να προβληματιστούμε σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο για το πώς θέλουμε να ζήσουμε, σε ποιες συνθήκες θέλουμε να ζήσουμε και ποιο μέλλον προσδοκούμε για εμάς, τους/τις αγαπημένους/ες μας και την κοινωνία γενικότερα.
Ο αναστοχασμός για τη ζωή μας και τον κόσμο που προσδοκούμε μπορεί να είναι ο δρόμος για την αναγέννηση του θάρρους και της εξέγερσης απέναντι στη βία.
Η αναζήτηση της ελευθερίας και η βαθιά επιθυμία να ζήσουμε μπορούν να μας συνδέσουν με την ανάγκη να οικοδομήσουμε ένα μέλλον ελπίδας, όπου οι άνθρωποι είναι η προτεραιότητα, χωρίς να ξεχνάμε τη φροντίδα του πλανήτη μας.
Κάθε σημερινή πραγματικότητα υπάρχει γιατί την φανταστήκαμε στο παρελθόν.
Ας σκιαγραφήσουμε τον κόσμο που προσδοκούμε!!!
