Δύο χαμένες ευκαιρίες να κινηθούν προς έναν πιο δίκαιο κόσμο: το περασμένο Σαββατοκύριακο, οι Ελβετοί ψηφοφόροι ψήφισαν σε δύο δημοψηφίσματα, τα οποία απορρίφθηκαν και τα δύο.

Η πρώτη ερώτηση, μια δημοφιλής πρωτοβουλία «Για υπεύθυνες εταιρείες – για την προστασία των ανθρώπων και του περιβάλλοντος», συγκέντρωσε στην πραγματικότητα την πλειοψηφία του «Ναι» (50,73%), αλλά μόνο μια μειονότητα καντονιών το ενέκρινε, ενώ για αυτόν τον τύπο δημοψηφίσματος απαιτείται πλειοψηφία και στα δύο, δηλαδή στους ψήφους και στα καντόνια. Ήταν κυρίως τα μικρά καντόνια της γερμανόφωνης Ελβετίας που ψήφισαν κατά, ενώ το δημοψήφισμα κέρδισε την πλειοψηφία στις μεγάλες πόλεις, τα γαλλόφωνα καντόνια και το Τιστίνο.

Αυτό το δημοψήφισμα ζητούσε από τις ελβετικές εταιρείες να διασφαλίζουν ότι οι επιχειρηματικές τους δραστηριότητες σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα περιβαλλοντικά πρότυπα ακόμη και όταν πραγματοποιούνται στο εξωτερικό. Θα είχαν αναγκαστεί να επιτηρούν όχι μόνο τις δικές τους επιχειρήσεις αλλά και τις θυγατρικές τους, τους προμηθευτές τους και τους επιχειρηματικούς τους εταίρους.

Πολυεθνικές που εδρεύουν στην Ελβετία συχνά εμπλέκονται στο εξωτερικό σε σκάνδαλα τοξικών αποβλήτων που προκαλούν σοβαρές ασθένειες, απάνθρωπες συνθήκες εργασίας σε κλωστοϋφαντουργικά εργοστάσια και παιδική εργασία σε φυτείες κακάου. Προκειμένου να αποτραπούν και να ενδυναμωθούν οι ενδιαφερόμενες εταιρείες, το δημοψήφισμα θα θέσπιζε δεσμευτικούς κανόνες και κυρώσεις. Τα εθελοντικά μέτρα, τα οποία υπάρχουν ήδη, είναι απολύτως ανεπαρκή. Επομένως, το δημοψήφισμα στόχευε στη συνέπεια και θα οι εταιρείες που εδρεύουν στην Ελβετία θα ήταν υπόλογες ενώπιον του νόμου, όταν επιτρέπουν να εργάζονται παιδιά, όταν μολύνουν ποτάμια ή υφαρπάζουν γη, απομακρύνοντας τους αυτόχθονες πληθυσμούς από τα εδάφη τους.

Η Διεθνής Αμνηστία της Ελβετίας λέει: «Η Ελβετία έχασε την ευκαιρία να επιβάλει αποτελεσματικούς κανόνες για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος στις πολλές μεγάλες διεθνείς εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Ωστόσο, η επιλογή των ανθρώπων είναι μια ιστορική επιτυχία. Είναι μια σαφής έκκληση από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων προς το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο: οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από ελβετικές εταιρείες στο εξωτερικό δεν είναι πλέον ανεκτές!»

Το δεύτερο ερώτημα σχετικά με την «Απαγόρευση χρηματοδότησης παραγωγών πολεμικού υλικού» απορρίφθηκε από την πλειοψηφία με ποσοστό 57,45%. Μόνο στο καντόνι της Μπάζελ και σε τρία καντόνια της γαλλόφωνης Ελβετίας, που είναι γενικά πιο προοδευτικά, η πρόταση συγκέντρωσε την πλειοψηφία του ναι.

Η πρωτοβουλία, που ξεκίνησαν οι Πράσινοι και η Ομάδα για μια Ελβετία χωρίς Στρατό (GSoA) θα απαγόρευε στην Ελβετική Εθνική Τράπεζα, ιδρύματα και συνταξιοδοτικά ταμεία να επενδύουν σε εταιρείες που παράγουν περισσότερο από το 5% του κύκλου εργασιών τους στην παραγωγή πολεμικού υλικού. Δισεκατομμύρια ελβετικά φράγκα επενδύονται ετησίως από το ελβετικό χρηματοοικονομικό κέντρο στον πολεμικό τομέα. Η πρωτοβουλία ζητούσε επίσης να διασφαλιστεί ότι οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες θα υπόκεινται επίσης στους ίδιους όρους.

Η ισχύουσα ελβετική νομοθεσία απαγορεύει την ανάπτυξη, παραγωγή ή άμεση αγορά απαγορευμένου πολεμικού υλικού, μια κατηγορία που περιλαμβάνει πυρηνικά, βιολογικά ή χημικά όπλα, νάρκες κατά προσωπικού και βόμβες διασποράς. Ωστόσο, υπάρχει ένα παραθυράκι στο νόμο σχετικά με την έμμεση χρηματοδότηση αυτού του υλικού, το οποίο ασκείται σε μεγάλη κλίμακα. Οι ελβετικές επενδύσεις στον τομέα των πυρηνικών όπλων είναι τεράστιες και συνεχώς αυξανόμενες (σχεδόν 8,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2018).

Μετάφραση από τα ιταλικά: Pressenza Athens