Στο 2ο Παγκόσμιο Φόρουμ για την Αστική Βία και την Εκπαίδευση για τη Συνύπαρξη και την Ειρήνη στη Μαδρίτη, από τις 5 έως τις 8 Νοεμβρίου, η Pressenza είχε την ευκαιρία να καλύψει τις δραστηριότητες της διεθνούς ομάδας ακτιβιστών της ICAN (Διεθνής Εκστρατεία για την Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων).

Μια παρουσίαση της Dr. Aurora Bilbao από την IPPNW (Διεθνής Ένωση Γιατρών για την Πρόληψη του Πυρηνικού Πολέμου) μαζί με την Hayley Ramsay-Jones από την οργάνωση Soka Gakkai International κάλυψε δύο πολύ σημαντικά θέματα: τις ανθρωπιστικές συνέπειες των πυρηνικών όπλων και τις διασταυρούμενες πτυχές της διάκρισης λόγω φύλου και φυλής στον πυρηνικό αφοπλισμό.

Μας φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μάθουμε περισσότερα για τις πτυχές του φύλου και της φυλής στον πυρηνικό αφοπλισμό, οπότε μετά την παρουσίαση μιλήσαμε με την Hayley για να της κάνουμε μερικές ερωτήσεις…

Βίντεο του Álvaro Orus

Pressenza: Κάνε μας μια παρουσίαση του εαυτού σου και του οργανισμού στον οποίο εργάζεσαι.

Hayley Ramsay-Jones: Το όνομά μου είναι Hayley Ramsey-Jones και δουλεύω για την Soka Gakkai International. Είμαστε μια οργάνωση που συμμετέχει στην Διεθνή Εκστρατεία για την Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων και εργάζομαι μαζί τους συμμετέχοντας στην εκστρατεία.

PZ: Στην παρουσίασή σου δημιούργησες την εντύπωση ότι εξ ορισμού ένα πυρηνικό όπλο είναι ρατσιστικό. Μπορείς να μας το εξηγήσεις παραπάνω;

HRJ: Τα πυρηνικά όπλα είναι προβληματικά, διότι από τη φύση τους είναι γενοκτόνα. Αν σκεφτούμε την ιδέα της πρόθεσης μιας ομάδας ανθρώπων ή ενός έθνους να καταστρέψουν συνολικά ή εν μέρει μια άλλη ομάδα ανθρώπων ή ένα άλλο έθνος, να σβήσουν τον πολιτισμό τους, τον τρόπο ζωής τους, να καταστρέψουν τη θρησκευτική, εθνική, φυλετική ταυτότητά τους. Αυτός είναι ο ορισμός της γενοκτονίας και αυτό είναι ξενοφοβικό και ρατσιστικό.

PZ: Μίλησες επίσης για τη δυσανάλογη επίπτωση των πυρηνικών όπλων στους αυτόχθονες πληθυσμούς…

HRJ: Χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία έριξαν χωρίς να απολογηθούν τις βόμβες τους, τα πυρηνικά τους απόβλητα και έκαναν δοκιμές σε μη λευκούς πληθυσμούς στην Αφρική και την Ασία-Ειρηνικό, επίσης στις περιοχές των φτωχών ανθρώπων και των ιθαγενών στις ΗΠΑ και την Αυστραλία. Αυτές οι χώρες, οι οποίες αυτό-αποκαλούνται κράτη πυρηνικής ευθύνης, το έκαναν χωρίς να αναγνωρίσουν ή να αποκαταστήσουν τους ανθρώπους που ζουν στο Κιριμπάτι, στα Φίτζι, στη Γαλλική Πολυνησία και στις Νήσους Μάρσαλ, όπου εξακολουθούν να παρατηρούνται ανεξήγητα υψηλά επίπεδα καρκίνου και γενετικές ανωμαλίες καθώς και ακατοίκητα μέρη.

PZ: Μπορείς να αναπτύξεις περισσότερα το θέμα με τις ιατρικές επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων στις γυναίκες και τα παιδιά;

HRJ: Η αρχική έρευνα που έγινε για τις επιπτώσεις των πυρηνικών όπλων στον άνθρωπο πραγματοποιήθηκε μόνο στο αρσενικό σώμα με μέσο ύψος, το οποίο είναι προβληματικό από μόνο του. Αργότερα πραγματοποιήθηκαν έρευνες για το σώμα των γυναικών και των παιδιών. Υπάρχει κάποια έρευνα που πραγματοποίησε η Mary Olsen σχετικά με αυτό, που δείχνει ότι οι γυναίκες και τα παιδιά πλήττονται περισσότερο από σοβαρές επιπτώσεις. Εάν εξετάσετε τους αναπαραγωγικούς ιστούς των γυναικών για παράδειγμα και άλλα ζητήματα, έχουν πιο σοβαρές επιπτώσεις και πιο σοβαρή βλάβη στο σώμα τους, και επίσης τα παιδιά, φυσικά, που ακόμα αναπτύσσονται, πλήττονται πολύ περισσότερο από το μέσο αρσενικό σώμα.

PZ: Τέλος, τι προσπάθειες καταβάλλονται για την αντιμετώπιση αυτής της ενδημικής διάκρισης;

HRJ: Θέλω να πω ότι δεν είμαι σίγουρη ότι γίνονται αρκετά. Νομίζω ότι σίγουρα δεν γίνονται αρκετά όσον αφορά τις κυβερνήσεις και ορισμένους από τους θεσμούς που θα έπρεπε να το εξετάσουν, αλλά νομίζω ότι ακόμη και εμείς ως κοινωνία των πολιτών, νομίζω ότι όσοι από εμάς εργάζονται για την ειρήνη και τον αφοπλισμό, έχουμε ευθύνη να προωθήσουμε επίσης την ειρήνη και τον αφοπλισμό στην εργασία μας και νομίζω ότι αυτό είναι συχνά πολύ δύσκολο. Έχουμε την τάση να αναπαράγουμε μερικές από τις ίδιες δομές και πρακτικές που εισάγουν διακρίσεις όπως κάνουν οι θεσμοί και οι κυβερνήσεις που προσπαθούμε να αλλάξουμε. Ξέρετε πιστεύω ότι αυτή είναι μια διαδικασία μάθησης για όλους μας, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να δούμε ότι υπάρχει διασταύρωση και να προσπαθήσουμε να έχουμε μια πιο πολυτμηματική προσέγγιση στο έργο μας που θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε ποιες φωνές δεν ακούγονται και πού μπορεί να υπάρχουν ανισότητες και κακή χρήση της εξουσίας μέσα στις δικές μας οργανώσεις. Και πιστεύω ότι αυτό θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις κοινωνικές αδικίες στον κόσμο γενικότερα και ότι τα πυρηνικά όπλα είναι η μεγαλύτερη κοινωνική αδικία όλων αυτών.

Μετάφραση από τα Αγγλικά: Pressenza Athens