Η Ουγγαρία, που κυβερνάται από τη ρατσιστική δεξιά του Viktor Orbán, έχει καθ’ όλη τη διάρκεια του προσφυγικού θέματος χαρακτηριστεί από την αντιπροσφυγική και αντιμεταναστευτική πολιτική της (αρκεί να σκεφτείτε το αγκαθωτό συρματόπλεγμα στα σύνορα με τη Σερβία που χτίστηκε το 2015). Τώρα επιπλέον μαίνεται εναντίον εκείνων που παρέχουν βοήθεια: η κυβέρνηση έχει καταθέσει ένα νομοσχέδιο που προβλέπει μέχρι και ένα χρόνο φυλάκιση για όποιον παρέχει τροφή, νομικές συμβουλές και βοήθεια σε μετανάστες χωρίς έγγραφα που ζητούν άσυλο στη χώρα και απειλεί να απαγορεύσει τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό, θεωρώντας τες «ξένους πράκτορες». Το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει επίσης τροποποίηση του Συντάγματος για να εμποδίζει τις χώρες της Ευρώπης που ζητούν να συμμετέχει η χώρα στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης μεταναστών και αιτούντων άσυλο.

Δεν είναι μόνο που αυτό το σχέδιο νόμου διαπνέεται από εντυπωσιακή σκληρότητα. Η πρωτοβουλία της ουγγρικής κυβέρνησης σίγουρα δεν είναι μεμονωμένη και θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο για τους δικούς της θαυμαστές, με πρώτο και κύριο τον Σαλβίνι. Άλλες χώρες «εισόδου», όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Γαλλία ασχολούνται εδώ και αρκετό καιρό με διάφορους τρόπους με την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, αν και μέχρι στιγμής οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται είναι λιγότερο έκδηλες και «θρασείς», από τα όσα προτείνει το ουγγρικό σχέδιο νόμου.

Συλλήψεις και απελάσεις για τους ακτιβιστές, εκστρατεία σπίλωσης των ΜΚΟ, ακόμη και κατασχέσεις πλοίων είναι πλέον κοινός τόπος στην κεντρική Μεσόγειο, τα ελληνικά νησιά και τα σύνορα μεταξύ της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Αυστρίας. Το σχέδιο είναι σαφές: η ποινικοποίηση εκείνων που ασκούν την αλληλεγγύη και βοηθούν ακόμα και με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο, με σκοπό να αποτρέψουν άλλους από το να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, να εξαλείψουν άβολες μαρτυρίες και να κάνουν τη δουλειά όλων αυτών των ανθρώπων πιο δύσκολη. Όλα αυτά για να υπερασπιστούν τα σύνορα του φρουρίου της Ευρώπης από μια εικαζόμενη εισβολή, καταπατώντας επικυρωμένα – τουλάχιστον στη θεωρία – δικαιώματα από τα Συντάγματα, τις Συμβάσεις και τις Συνθήκες.

Ενώ συνεχίζει να επαναλαμβάνει την πορεία της μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ουγγαρία του Orbán σηματοδοτεί ένα ακόμα βήμα προς μια αδίστακτη πολιτική εναντίον εκείνων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη φτώχεια (πάρτε για παράδειγμα τις συμφωνίες με την Τουρκία και τη Λιβύη, οι οποίες έχουν μεν μειώσει τις αφίξεις σε Ελλάδα και Ιταλία αντίστοιχα, έχοντας όμως δημιουργήσει τρομακτικούς συνωστισμούς και συνθήκες που ξεφεύγουν κάθε ανθρωπιστικού ελέγχου).

Μας μένει μόνο να ελπίζουμε ότι και στην Ουγγαρία υπάρχουν ενώσεις και άτομα αποφασισμένα να συνεχίσουν το έργο της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενάντια σε οποιαδήποτε κατασταλτική και ρατσιστική λογική.

 

———————————-

Κείμενα με την ίδια θεματική:

Λέσβος: η διάσωση ανθρώπων στη θάλασσα δεν είναι έγκλημα