γράφει το Ζαϊκλόνι*

Είναι μια συστάδα ερωτημάτων ζωής στα οποία αργά ή γρήγορα κάθε μυαλό με υγιή περιέργεια σκοντάφτει πάνω τους. Τί θα γίνει αν βάλω μια μπαταρία στον φούρνο μικροκυμάτων; Τί θα παίξει αν φάω αυτό το χάπι που βρήκα στο πάτωμα του Club; Τί με περιμένει αν βάλω τη μύτη μου σε εκείνη την τρύπα που είδα στο διαχωριστικό τοιχίο στις δημόσιες τουαλέτες; Τι θα μου συμβεί αν βάλω το κεφάλι μου στην διαδρομή της ακτίνας ενός επιταχυντή σωματιδίων;

Το τελευταίο ερώτημα το απάντησε καταλάθος ο Anatoli Bugorski, Ρώσος επιστήμονας, το 1978 όπου είχε την ατυχία καθώς επισκεύαζε τον επιταχυντή πρωτονίων U-70 αυτός να πάρει μπρός μόνος του και να του παίξει ένα Phineas Cage a la σωματιδιακής φυσικής. Η ακτίνα που τον χτύπησε ήταν της τάξης των 76 GeV (γιγαηλεκτροβόλτ, ναι είναι πολύ, ο U-70 παραμένει ακόμα ο ισχυρότερος επιταχυντής στην Ρωσία), μπήκε μέσες άκρες από το πίσω αριστερό μέρος του κρανίου του, κοντά στους ινιακούς λοβούς του εγκεφάλου και βγήκε απο την αριστερή πλευρά του προσώπου του δίπλα από τη μύτη. Δεν πέθανε ακαριαία, ο ίδιος μάλιστα ανέφερε πως είδε μια λάμψη φωτεινότερη από χίλιους ήλιους! Η ιστορία του όμως δεν τελειώνει εκεί…

Πηγές αναφέρουν πως μετά το ατύχημα ο Anatoli έζησε άκρως ενδιαφέρουσα ζωή… τα ηλεκτρονικά μηχανήματα δυσλειτουργούσαν όταν τα πλησίαζε, ορισμένες φορές μεταλλικά αντικείμενα έλκονταν προς το σώμα του και για κάποιο ανεξήγητο λόγο ήταν ικανή η παρουσία του να τροποποιήσει την πιθανότητα διάφορων συμβάντων, όταν βρισκόταν στο δωμάτιο πχ ρουλέτες να φέρνουν πάντα το ίδιο νούμερο, χαρτιά να τραβιούνται τυχαία από την τράπουλα μα να καταλήγουν να βγαίνουν πρώτα όλες οι φιγούρες ή οι αριθμοί κατά αύξουσα σειρά κτλ.

Όχι, όχι, τίποτα από αυτά δεν έγινε, να την κοιτάξεις αυτήν την παραξενολαγνεία σου φαίνεται πως βλάπτει την κριτική σου ικανότητα. Η δεξιά πλευρά του προσώπου του Anatoli πρήστηκε σε αφάνταστο βαθμό μερικές ώρες μετά το χτύπημα και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο όπου περίμεναν να πεθάνει μετά απο το ποσό της ιοντίζουζας ακτινοβολίας που δέχθηκε. Δημιούργησε πληγές και το δέρμα/μαλλί του έπεσε από τα σημεία που διήλθε η ακτίνα, έχασε την ακοή του απο το αριστερό αυτί όπου πλέον μπορούσε να ακούσει μόνο ένα βουητό και παρέλυσε η αριστερή πλευρά του προσώπου του. Παρόλαυτα έβαλε σε όλους τα γυαλιά επιζώντας, κατάφερε να τελειώσει το διδακτορικό του, συνέχισε να δουλεύει ως επιστήμονας και έζησε μια σχετικά φυσιολογική ζωή πλην του ό,τι ένιωθε να κουράζεται εύκολα κατά την διάρκεια έντονης πνευματικής προσπάθειας και είχε και κάποιες επιληπτικές κρίσεις.

Στη φωτό βλέπεις την διαδρομή της ακτίνας, όπως επίσης και αυτό που αναφέρουν πολλές ιστοσελίδες πως το αριστερό μέρος του προσώπου του “σταμάτησε να γερνάει μετά το ατύχημα”. Χμ, μπορείς να εξηγήσεις αυτό το τελευταίο φαινόμενο; Τί μας κρύβουν οι πλαστικοί χειρούργοι;

————–
* Το Ζαϊκλόνι ασχολείται με θετικές επιστήμες, οι οποίες αποτελούν «επάγγελμα» και χόμπυ συνάμα. Τα κύρια ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν βιολογικές επιστήμες, φυτολογία / εθνοβοτανολογία, γενετική, νευροεπιστήμες και συσσώρευση μαγικών τίτλων με τρία γράμματα πριν απο το όνομά του, που -όπως χαρακτηριστικά λέει- κάνουν τους ασήμαντους να νιώθουν λίγο πιο σημαντικοί.