Μια εξέγερση είναι καθ’ οδόν εδώ, παρά την υπόσχεση του Μαχμούντ Αμπάς και τις μάταιες προσπάθειες για να την αποτρέψει. Η άτυπη επιδρομή εποίκων ξεκίνησε με την εμπρηστική επίθεση στο σπίτι της οικογένειας Dawabsheh πριν από μερικές εβδομάδες (η μητέρα, ο πατέρας και το παιδί πέθαναν, το δεύτερο παιδί βρίσκεται ακόμα στο νοσοκομείο). Αναμένονται αντιδράσεις και οι έποικοι έχουν πάρει τώρα το πράσινο φως για τη σφαγή Παλαιστινίων και για να επιτίθονται στους ιερούς τους τόπους.

Του Mazin Qumsiyeh

Η αλαζονεία του Νετανιάχου να εξαπολύσει τους εποίκους του στο τζαμί Al Aqsa και στη συνέχεια, επικρίνοντας τα Ηνωμένα Έθνη και κάνοντάς τους κήρυγμα για το Ιράν ήταν σαν ελληνικός μύθος: τραγικός και θεατρικός. Αυτό το θέατρο του παραλόγου θα ήταν κωμικό εάν δεν ήταν τόσο καταστροφικό.

Η σιωπή των ΗΠΑ επικυρώνει την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι αυτό το θέατρο έχει σκοπό να κρύψει μια συμφωνία που έχει επιτευχθεί μεταξύ Νετανιάχου και Ομπάμα σύμφωνα με την οποία οι ΗΠΑ θα αφήσουν το Ισραήλ να προχωρήσει με τα σχέδιά του να κάνει την Ιερουσαλήμ εβραϊκή και να προσαρτήσει και άλλες περιοχές στα κατεχόμενα εδάφη. Όλοι οι πολιτικοί έπαιξαν το ρόλο που τους είχε ανατεθεί και ο Μαχμούντ Αμπάς συνέχισε να επαιτεί από τη θέση αδυναμίας που δημιούργησε (με την αποδυνάμωση του λαού).

Ωστόσο, η ελευθερία έρχεται νωρίτερα από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Αν σας ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα για ποιο λόγο το λέω αυτό και τη σχέση της αντίστασης στην ελπίδα, διαβάστε το βιβλίο μου το οποίο είναι διαθέσιμο σε πολλές γλώσσες “Λαϊκή Αντίσταση στην Παλαιστίνη: Μια ιστορία Ελπίδας και Ενδυνάμωσης» –
βλέπε http://qumsiyeh.org/popularresistanceinpalestine/

Η σημασία των όσων συμβαίνουν εδώ για τα περιφερειακά και διεθνή θέματα θα επισημανθεί σε επερχόμενες ομιλίες μου. Για παράδειγμα, εδώ είναι μια περίληψη για το Φόρουμ της Ρόδου*:

Στην εργασία αυτή θα συζητήσουμε το τωρινό μακελειό στον αραβικό κόσμο ως ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα μιας ιστορικής διαδικασίας που προέρχεται από την Ευρώπη πριν από 100 χρόνια με τρεις βασικές ημερομηνίες:

1916 οι συμφωνίες Sykes-Picot,

1917 δηλώσεις για την υποστήριξη του Σιωνισμού Balfour και Cambon,

1919 “Διάσκεψη για την Ειρήνη”, Παρίσι,

και 1920 η διάσκεψη του Σαν Ρέμο.

Το νήμα που συνδέει αυτά τα σημαντικά γεγονότα ήταν η υποστήριξη της Δύσης για τον κατακερματισμό του αραβικού κόσμου μέσω σεχταριστικών και εθνικών διαιρέσεων με αιχμή του δόρατος τον σχηματισμό ενός εβραϊκού κράτους στην καρδιά της περιοχής.

Οι ορθολογικές φωνές στο δυτικό κόσμο υποστήριξαν μια πιο συνεργατική προσέγγιση που να λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα των απλών ανθρώπων των περιοχών αυτών (δηλαδή αυτοδιάθεση). Τέτοιες φωνές σίγησαν λόγω των συμφερόντων των ελίτ και των πλουσίων.

Ορισμένες από αυτές τις ορθολογικές φωνές προέβλεψαν σωστά το χάος που βλέπουμε και εμείς οι ίδιοι φέτος, που περιλαμβάνει εξτρεμισμό, τρομοκρατία, πλημμύρα προσφύγων και ρατσιστικά συστήματα τύπου απαρτχάιντ. Για να αντιστραφεί αυτή η τάση είναι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο.

Θα πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε την παραπάνω διάγνωση και να ξεκινήσουμε να αντιστρέψουμε το δυτικό λόγο που τώρα κυριαρχείται από τις ΗΠΑ (οι οποίες βρίσκονται κάτω από τη σημαντική επιρροή του Ισραήλ ή του σιωνιστικού λόμπι). Θα δείξουμε ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι:

1) ο δρόμος της υφιστάμενης κατάστασης, η στρατιωτικοποίηση και η ηγεμονία με τη βοήθεια δικτατόρων που είναι μαριονέτες, που δεν οδηγεί σε νικητές, ή

2) ο δρόμος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δικαιοσύνης, η οποία οδηγεί σε στέγαση, δικαιοσύνη και ισότητα.

Ο τελευταίος δρόμος έχει διερευνηθεί διεξοδικά και δείχνει ότι το κλειδί ξεκινά με τον εκδημοκρατισμό των χωρών που εξαρτώνται από τη Δύση όπως το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία.

Ειδικότερα, τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι ζωτικής σημασίας να επιτραπεί στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες να επιστρέψουν στα σπίτια και στις περιοχές τους και να δημιουργήσουν μια κοσμική πλουραλιστική δημοκρατία στην ιστορική Παλαιστίνη, καθώς αυτό ήταν και είναι το κύριο στοιχείο αποσταθεροποίησης στη Δυτική Ασία. Έχουμε δείξει ότι είναι δυνατό να καταλήξουμε σε αυτό το ανθρωπιστικό αποτέλεσμα σε όλη την περιοχή μέσω μη ένοπλων μεθόδων, όπως η λαϊκή αντίσταση και τα αυξανόμενα μποϊκοτάζ, την απόσυρση επενδύσεων, και ένα κίνημα κυρώσεων (BDS).

Ο καθηγητής Mazin Qumsiyeh διδάσκει και κάνει έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Βηθλεέμ και στο πανεπιστήμιο Birzeit. Είναι διευθυντής του εργαστηρίου βασικής κλινικής κυτταρογενετικής και διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Παλαιστίνης και του Ινστιτούτο Ερευνών Βιοποικιλότητας (http://palestinenature.org). Έχει εργαστεί παλαιότερα στα πανεπιστήμια του Τενεσί, του Duke και του Yale. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 130 επιστημονικές εργασίες πάνω σε θέματα που εκτείνονται από τη βιοποικιλότητα μέχρι τον καρκίνο. Έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες έγκριτα άρθρα και διάφορα βιβλία συμπεριλαμβανομένων των “Θηλαστικά των Αγίων Τόπων” και “Κοινή χρήση της γης Χαναάν: Ανθρώπινα Δικαιώματα και η ισραηλινή/παλαιστινιακή πάλη”

* 9 – 10 Οκτωβρίου Ρόδος, Ελλάδα: Κάθε φθινόπωρο, από το 2003 το αρχαίο ελληνικό νησί της Ρόδου φιλοξενεί μια σύνοδο του Παγκόσμιου Δημόσιου Φόρουμ «Διάλογος των Πολιτισμών» το οποίο ονομάζεται το Φόρουμ της Ρόδου που συγκεντρώνει δημόσια πρόσωπα και πολιτικούς, ακαδημαϊκούς, θρησκευτικές προσωπικότητες και εκπρόσωπους των τεχνών, των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των επιχειρησιακών κύκλων από όλο τον κόσμο. http://wpfdc.org/