Η σιωπή και η συνενοχή σχετικά με τη γενοκτονία των Παλαιστινίων πρέπει να καταπολεμηθούν με λόγια αλήθειας, αλλά και με το θάρρος μιας μηβίαιης πράξης, όπως έκανε ο Αντόνιο Λα Πικιρέλα επιβιβαζόμενος στο πλοίο Χαντάλα του Στολίσκου της Ελευθερίας για να σπάσει το τείχος της αδιαφορίας και τον αποκλεισμό της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Οι 21 ακτιβιστές/τριες που βρίσκονταν στο πλοίο Χαντάλα είναι επιτέλους ελεύθεροι/ες.

Το Ισραήλ δεν είχε κανένα νομικό λόγο να θέσει υπό κράτηση το διεθνές πλήρωμα του Χαντάλα, όπως δήλωσε η Αν Ράιτ, μέλος της διευθύνουσας επιτροπής του Στολίσκου της Ελευθερίας: «Δεν πρόκειται για ζήτημα εσωτερικής δικαιοδοσίας του Ισραήλ. Πρόκειται για αλλοδαπούς πολίτες που ενεργούν σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο σε διεθνή ύδατα. Η κράτησή τους ήταν αυθαίρετη και παράνομη».

Ο σκοπός του Στολίσκου της Ελευθερίας είναι να σπάσει τον παράνομο αποκλεισμό της ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά κυρίως να ανοίξει ένα ρήγμα στον αδίστακτο τοίχο της αδιαφορίας και να προσφέρει μια αχτίδα ελπίδας ενάντια στη γενοκτονία.

Ο Αντόνιο Λα Πικιρέλα επέστρεψε στο σπίτι του μετά από μια σύντομη κράτηση στο Ισραήλ και του έκανα μερικές ερωτήσεις. Συνοπτικά, μου είπε:

Το Ισραήλ εξοντώνει τον Παλαιστινιακό λαό και καμία κυβέρνηση δεν έχει κάνει αρκετά. Δυστυχώς, πολλοί δεν κάνουν τίποτα, αλλά άλλοι, όπως η Ιταλία, είναι συνένοχοι. Το 1% των όπλων που χρησιμοποιούν οι Ισραηλινοί για να καταστέλλουν και να σφαγιάζουν τους Παλαιστινίους είναι ιταλικής προέλευσης, κατασκευασμένα και πωλούμενα από την Leonardo S.p.A. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που με ώθησαν να επιβιβαστώ στο Χαντάλα: ήθελα να αποτινάξω λίγο από αυτή την ντροπή που νιώθω ως Ιταλός.

Επιπλέον, ο κοινωνικός κατακερματισμός, η απομόνωση, ο ατομικός τρόπος με τον οποίο απορροφούμε όλες τις πληροφορίες που μας κατακλύζουν χωρίς μια συλλογική και κοινοτική διάσταση και πολλοί άλλοι παράγοντες μας κάνουν να νιώθουμε ανίσχυροι και παθητικοί θεατές. Αυτή η αίσθηση απομόνωσης δεν είναι τυχαία, αλλά ενδυναμώνεται από ένα τεχνολογικό σύστημα που, μέσω των κοινωνικών δικτύων και των μέσων ενημέρωσης, την ευνοεί και την τροφοδοτεί.

Η μηβίαιη πολιτική αντίστασή μας σπάει αυτό το αίσθημα ανικανότητας και απομόνωσης απέναντι σε κυβερνήσεις που είναι συνένοχες ή αδιάφορες. Είμαστε σε θέση να δράσουμε απέναντι στις δυνάμεις της καταστολής. Συμμετέχοντας στην αποστολή του Στολίσκου της Ελευθερίας ένιωσα απελευθερωμένος από αυτή την εικονική φυλακή και σε αρμονία με το μυαλό, την καρδιά και το σώμα μου. Κάνουμε μια δράση ενάντια σε όλες τις κυβερνήσεις που πλέον ακολουθούν μόνο απάνθρωπες λογικές στο όνομα του κέρδους. Προσπαθήσαμε να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια και το θάρρος σε πολλούς ανθρώπους. Ένιωσα κύριος της ζωής μου. Πρέπει να κινητοποιηθούμε για να ανακτήσουμε την ανθρωπιά μας.

Μας επιτέθηκαν τη νύχτα σε διεθνή ύδατα σαν να εκτελούσαν πειρατεία. Η ναυσιπλοΐα σε ανοιχτή θάλασσα είναι ένα αναφαίρετο δικαίωμα. Ήταν είκοσι Ισραηλινοί στρατιώτες οπλισμένοι με πολυβόλα με δύο σκάφη. Δρουν στο σκοτάδι για να κρύβονται καλύτερα. Κατέστρεψαν τις συσκευές μας και μας κατέγραψαν για να δείξουν ότι μας πρόσφεραν φαγητό, ενώ λιμοκτονούν έναν ολόκληρο λαό, αλλά εμείς είχαμε ήδη ξεκινήσει απεργία πείνας και αρνηθήκαμε να δεχτούμε ο,τιδήποτε. Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας ανάγκασαν να παραμείνουμε ξαπλωμένοι στο κατάστρωμα, υπό την απειλή των όπλων.

Η υποκρισία εκδηλώνεται με τον πιο φρικτό τρόπο, και την είδα από κοντά. Στην Παλαιστίνη σφαγιάζουν τους δημοσιογράφους, επειδή δεν ανέχονται αφηγήσεις διαφορετικές από τη δική τους μοναδική αλήθεια. Η Δύση είναι συνένοχη.

Αποφάσισα να κινήσω ποινική διαδικασία κατά του κράτους του Ισραήλ για την παράνομη και αθέμιτη σύλληψη του πληρώματος και για σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου.

 

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Στολίσκου της Ελευθερίας στην Ιταλία, κατά τη στιγμή της απαγωγής από τον IDF, ο Κρίστιαν Σμαλς, Αμερικανός πολίτης και γνωστός συνδικαλιστής κατά της Amazon, ακινητοποιήθηκε με τη βία και ξυλοκοπήθηκε. Το ίδιο συνέβη και κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων: ήταν ένας από αυτούς που υπέστησαν τις χειρότερες κακοποιήσεις. Τέτοιες πράξεις συνιστούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, η οποία απαγορεύεται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων (1984).

Όλα αυτά συνέβησαν και λόγω του γεγονότος ότι η πρεσβεία και το προξενείο των ΗΠΑ δεν επισκέφθηκαν τους συμπατριώτες τους στη φυλακή, δεν τους βοήθησαν κατά τη διάρκεια της δίκης, δεν τους υποδέχτηκαν και δεν τους υποστήριξαν για το ταξίδι της επιστροφής.

Πολλοί νομικοί και οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η Adalah και η Al Mezan, έχουν ήδη επισημάνει ότι η επίθεση στο πλοίο Χαντάλα εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ατιμωρησίας και συστηματικής επιθετικότητας έναντι πολιτικών και ανθρωπιστικών πρωτοβουλιών που προσπαθούν να σπάσουν τον αποκλεισμό της Γάζας – έναν αποκλεισμό που τα Ηνωμένα Έθνη έχουν χαρακτηρίσει «συλλογική τιμωρία» και, ως εκ τούτου, παράνομο σύμφωνα με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.

Η κατάληψη του πλοίου Χαντάλα, που έλαβε χώρα σε διεθνή ύδατα τη νύχτα μεταξύ 25 και 26 Ιουλίου 2025, αποτελεί παραβίαση του άρθρου 87 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), το οποίο εγγυάται την ελευθερία της ναυσιπλοΐας, και μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη πειρατείας σύμφωνα με το άρθρο 101 της ίδιας σύμβασης, καθώς και ως παραβίαση της αρχής της μη παρέμβασης.

Επιπλέον, η αναγκαστική κράτηση των ακτιβιστ(ρι)ών – που συνελήφθησαν παρά τη θέλησή τους σε διεθνή ύδατα, μεταφέρθηκαν παρά τη θέλησή τους στο Ισραήλ και κρατήθηκαν με την ψευδή κατηγορία της «παράνομης μετανάστευσης» – παραβιάζει το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR, άρθρο 9), το οποίο κατοχυρώνει το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία.

Και ο Αντόνιο Ματζέο, ο άλλος Ιταλός που βρισκόταν στο πλοίο Χαντάλα, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να ασκήσει αγωγή κατά του Ισραήλ. Οι καταγγελίες των Ματζέο και Λα Πικιρέλα θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα σημαντικό προηγούμενο: διεθνείς δικαστικές ενέργειες με στόχο την αναγνώριση ότι οι ενέργειες του ισραηλινού στρατού εναντίον ειρηνιστών ακτιβιστ(ρι)ών συνιστούν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του δικαίου της θάλασσας και των συμβάσεων για τη μεταχείριση των αμάχων, ακόμη και σε καιρό πολέμου.