Τα βραβεία 2025 για το Μέλλον χωρίς Πυρηνικά τιμούν φέτος άτομα από τη Βραζιλία, τη Γερμανία, την Ινδία, τη χώρα Ναβάχο, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ζιμπάμπουε για τα επιτεύγματά τους στην προσπάθεια για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά.
Οι βραβευθέντες επιλέγονται από μια διεθνή κριτική επιτροπή ομοτίμων τους και προσφέρονται σε τρεις κατηγορίες: Αντίσταση, Εκπαίδευση και Λύση. Οι βραβευθέντες του 2025 είναι οι ακόλουθοι: Α: S.P. Udayakumar (Ινδία) για την Αντίσταση, οι Márcia Gomes de Oliveira και Norbert Suchanek (Βραζιλία / Γερμανία) για την Εκπαίδευση και ο Edwick Madzimure (Ζιμπάμπουε) για τις Λύσεις.
Τα τιμητικά βραβεία για τα επιτεύγματα ζωής θα απονεμηθούν στην εκπαιδευτικό, συγγραφέα και ακτιβίστρια κατά των πυρηνικών, Joanna Macy, και μετά θάνατον στην ακτιβίστρια και μουσικό των ιθαγενών της Αμερικής, Klee Benally.
Η τελετή απονομής των βραβείων «Μέλλον χωρίς Πυρηνικά» θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 4 Μαρτίου 2025 στην αίθουσα The Great Hall at Cooper Union στη Νέα Υόρκη. Την δεξίωση στις 6μμ θα ακολουθήσει η τελετή απονομής των βραβείων που θα ξεκινήσει στις 7μμ. Και οι δύο εκδηλώσεις έχουν ελεύθερη είσοδο και είναι ανοικτές στο κοινό. Τα μέσα ενημέρωσης είναι ευπρόσδεκτα.
Τα βραβεία «Μέλλον χωρίς Πυρηνικά» ιδρύθηκαν από τον Γερμανό δημοσιογράφο, κινηματογραφιστή και ακτιβιστή, Claus Biegert, το 1998 και πραγματοποιήθηκαν για πρώτη φορά στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Έκτοτε, τα Βραβεία έχουν ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, τιμώντας τους εν πολλοίς αφανείς ήρωες της πυρηνικής εποχής που εργάζονται για τον τερματισμό της εξόρυξης ουρανίου και την απαλλαγή του κόσμου από τα πυρηνικά όπλα, την πυρηνική ενέργεια και τα πυρομαχικά ουρανίου.
Η εκδήλωση είναι μια συνδιοργάνωση του Beyond Nuclear και των Διεθνών Ιατρών για την Πρόληψη του Πυρηνικού Πολέμου στη Γερμανία, θυγατρικής της οργάνωσης IPPNW, που κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης το 1985.
Η εκδήλωση για τα βραβεία 2025 πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της τρίτης συνάντησης των κρατών μελών της Συνθήκης για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων στις 3-7 Μαρτίου στα Ηνωμένα Έθνη.
Σχετικά με τους βραβευθέντες:
Ο S.P. Udayakumar είναι επικεφαλής του Λαϊκού Κινήματος κατά της Πυρηνικής Ενέργειας στην Ινδία και αφοσιωμένος υποστηρικτής της περιβαλλοντικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, με έμφαση στην προστασία των ευάλωτων κοινοτήτων από τις δυσμενείς επιπτώσεις της πυρηνικής ενέργειας. Συγκεκριμένα, βοήθησε στην ενεργοποίηση και καθοδήγηση ενός κινήματος βάσης το 2011, στο οποίο συμμετείχαν χιλιάδες κάτοικοι, αλιείς και αγρότες, οι οποίοι αμφισβήτησαν την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας Kudankulam στο Ταμίλ Ναντού της Ινδίας. Έκτοτε, εργάζεται ακούραστα για την ευαισθητοποίηση των κοινοτήτων σε όλη τη νότια Ινδία σχετικά με τους κινδύνους της πυρηνικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων ραδιενέργειας και της οικολογικής υποβάθμισης.
Η Márcia Gomes de Oliveira και ο Norbert Suchanek είναι οι συνιδρυτές του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ουρανίου, το οποίο ξεκίνησε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2010 και μέχρι σήμερα έχει παρουσιάσει περισσότερες από 300 ταινίες σε περισσότερες από 40 πόλεις σε όλο τον κόσμο, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που σχετίζονται με την πυρηνική ενέργεια, όπως η εξόρυξη ουρανίου, τα πυρηνικά απόβλητα, ο πυρηνικός πόλεμος και τα πυρηνικά ατυχήματα. Το φεστιβάλ προσφέρει βραβεία και χρησιμεύει για να συνδέει τους κινηματογραφιστές μεταξύ τους και με άλλους ακτιβιστές και ακτιβίστριες. Ο Norbert Suchanek είναι γερμανικής καταγωγής δημοσιογράφος σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιβάλλοντος, συγγραφέας και κινηματογραφιστής. Η Márcia Gomes de Oliviera είναι γεννημένη στη Βραζιλία κοινωνική επιστήμονας, εκπαιδευτικός και κινηματογραφίστρια.
Η Edwick Madzimure από τη Ζιμπάμπουε αγωνίζεται για να ακουστούν οι φωνές των γυναικών, ιδίως στους τομείς του μιλιταρισμού, των πυρηνικών όπλων και της κλιματικής αλλαγής, δεδομένου ότι οι γυναίκες πλήττονται δυσανάλογα από τους πολέμους και τις αποικιοκρατικές πρακτικές. Προερχόμενη από φτωχή οικογένεια ανθρακωρύχων, έγινε το 2016 η ιδρυτική διευθύντρια του παραρτήματος της Ζιμπάμπουε του Διεθνούς Συνδέσμου Γυναικών για την Ειρήνη και την Ελευθερία, μιας οργάνωσης με φεμινιστικό επίκεντρο, η οποία μετρά περισσότερα από 100 χρόνια ζωής. Συμμετείχε στην Πρώτη Συνάντηση των Κρατών Μερών της TPNW στη Βιέννη το 2022 και έχει επίσης μιλήσει και διευθύνει εργαστήρια στις διασκέψεις της COP.
Ο Klee Benally ήταν ακτιβιστής και μουσικός των Ναβάχο και μέλος της φυλής των Ναβάχο Tódich’ii’nii και της φυλής Nakai Diné. Εκτός από τη μουσική του καριέρα με τα αδέλφια του στο συγκρότημα Blackfire, ο Klee ήταν παθιασμένος ακτιβιστής και κινηματογραφιστής που εξέθετε την αποικιοκρατική κληρονομιά των ορυχείων ουρανίου και εργαζόταν για τον καθαρισμό των περισσότερων από 500 εγκαταλελειμμένων ορυχείων ουρανίου που συνεχίζουν να μολύνουν τον καταυλισμό των Νάβαχο. Ένα μήνα πριν από το θάνατό του, στις 30 Δεκεμβρίου 2023, ο Klee δημοσίευσε το βιβλίο του «No Spiritual Surrender: Indigenous Anarchy in Defense of the Sacred». Το βραβείο του Klee θα παραλάβει εκ μέρους του η μητέρα του, Berta Benally.
Η Joanna Macy, οικολόγος και μελετήτρια του βουδισμού, ξεκίνησε τον αντιπυρηνικό ακτιβισμό της τη δεκαετία του 1960, που οδήγησε στο ελπιδοφόρο βιβλίο της του 1983, «Despair and Personal Power in the Nuclear Age» (Απελπισία και προσωπική δύναμη στην πυρηνική εποχή) – το οποίο εκδόθηκε στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου. Πιο πρόσφατα, έχει γράψει: «Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό αυτής της ιστορικής στιγμής στη Γη δεν είναι ότι βρισκόμαστε καθ’ οδόν προς την καταστροφή του κόσμου – στην πραγματικότητα βρισκόμαστε καθ’ οδόν εδώ και αρκετό καιρό. Είναι ότι αρχίζουμε να ξυπνάμε, σαν από έναν ύπνο χιλιετιών, σε μια εντελώς νέα σχέση με τον κόσμο μας, με τους εαυτούς μας και μεταξύ μας».
