Το 2023 σηματοδοτεί την 70ή επέτειο από το τέλος του πολέμου της Κορέας. Παρόλα αυτά, οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να έχουν τελειώσει με την άσκηση επιρροής τους στην κορεατική χερσόνησο. Ο λόγος; Ο λεγόμενος «Νέος Ψυχρός Πόλεμος» μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.

«Έξω οι ΗΠΑ από την Κορέα τώρα!» Διαδηλωτές από την Αμερικανική Επιτροπή για την Επανένωση της Κορέας συγκεντρώθηκαν στον σταθμό Grand Central της Νέας Υόρκης φωνάζοντας αυτό το σύνθημα μία ημέρα μετά την επίσημη επίσκεψη του πρωθυπουργού της Νότιας Κορέας Γιουν Σουκ-Γέολ στην Ουάσινγκτον στις 28 Απριλίου. Οι διαδηλωτές περπάτησαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης ενωμένοι με το σύνθημα «Η Κορέα είναι μία».

Η επίσημη επίσκεψη του προέδρου Γιουν στον πρόεδρο Μπάιντεν στην Ουάσινγκτον προκάλεσε αρκετές διαμαρτυρίες σε όλη την πόλη που οργανώθηκαν από κορεατικές επιτροπές, όπως η Κορεατική Εκστρατεία Ειρήνης Νέας Αγγλίας, η Επιτροπή Δράσης Κεριών Βοστώνης και οι Δράσεις Ειρήνης της Μασαχουσέτης. Επιπλέον, μικρές ομάδες διαδηλωτών συγκεντρώθηκαν μπροστά από την πρεσβεία των ΗΠΑ στη Σεούλ για να διαμαρτυρηθούν για αυτό που χαρακτήρισαν «παραβίαση της κυριαρχίας της Νότιας Κορέας».

Παρόλο που η συνάντηση άνοιξε σαφώς εκ νέου ένα λανθάνον ζήτημα μεταξύ των Κορεατών, το θέμα αυτό δεν είναι καινούργιο. Η κυβέρνηση Τραμπ, η οποία έκανε τόσα πολλά για να υποδαυλίσει τη σύγκρουση με την Κίνα, ασκούσε ήδη πιέσεις στη Σεούλ για να αυξήσει τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Νότια Κορέα κατά 400%. Παρόλο που η κυβέρνηση Μπάιντεν αποφάσισε να ακολουθήσει μια πιο χαλαρή προσέγγιση, το αποτέλεσμα φαίνεται να είναι το ίδιο: περισσότερη στρατιωτική παρουσία και, επομένως, περισσότερα χρήματα που βγαίνουν από τις τσέπες των Νοτιοκορεατών για να στηρίξουν έναν «πόλεμο» στον οποίο δεν θέλουν να λάβουν μέρος.

Οι διαδηλωτές της Επιτροπής Επανένωσης και πολλοί άλλοι που συμμετείχαν σε διάφορες συγκεντρώσεις, το έκαναν ξεκάθαρο στους δρόμους της Νέας Υόρκης: η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Νότια Κορέα και η πολιτική τους επιρροή δεν είναι πλέον ευπρόσδεκτες.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν με την εστίασή της στον Ειρηνικό πιέζει τη Νότια Κορέα να ενταχθεί στο μπλοκ των ΗΠΑ κατά της Κίνας. Το μέτρο αυτό περιλαμβάνει εκπαιδευτικές, στρατιωτικές και οικονομικές επενδύσεις από την υπερδύναμη προς την ασιατική χώρα.

Παρά τη δυσαρέσκεια ορισμένων τμημάτων της κοινής γνώμης, ο ακροδεξιός πρόεδρος της Νότιας Κορέας δεν το βλέπει ως απειλή, αλλά ως μια ευκαιρία να ενισχύσει τους δεσμούς του με την Ουάσινγκτον. Παρ’ όλα αυτά, προσπαθεί να επιτύχει μια ισορροπία μεταξύ των δύο μπλοκ αυτού του νέου γεωπολιτικού τοπίου. Παρόλο που η Σεούλ είναι ιδιαίτερα προσκολλημένη σε μια συμμαχία ασφαλείας με την Ουάσινγκτον, ο πρόεδρος κάνει προσεκτικές κινήσεις για να μην αναστατώσει τους γείτονές του στο Πεκίνο. Προσπαθεί να επιτύχει ό,τι μπορεί και από τους δύο κόσμους. Πρόκειται για μια στρατηγική που αξίζει στενής παρακολούθησης, καθώς μπορεί να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το πώς θα εξελιχθεί η σύγκρουση και να θέσει τη Νότια Κορέα και πάλι ως γερό χαρτί εν μέσω αυτών των περιφερειακών εντάσεων.

Παρόλο που ορισμένοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στις αντίθετες πλευρές του κόσμου για να αγωνιστούν για τον ίδιο σκοπό, στη Νότια Κορέα η κοινή γνώμη εξακολουθεί να βρίσκεται μέσα σε ένα ρεύμα ατελείωτων παραδόξων. Σε μια έρευνα που διεξήχθη το 2021, ο αριθμός εκείνων που τάσσονται υπέρ της επανένωσης έπεσε κάτω από το 50%, αλλά εξακολουθεί να θεωρείται από πολλούς ως μια ειρηνική δυνατότητα. Ενώ ο μέσος Νοτιοκορεάτης θεωρεί υπερβολικό το σημερινό ποσό που καταβάλλεται για τη διατήρηση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στο νότιο τμήμα της χερσονήσου, είναι γενικά αποδεκτό ότι οι ΗΠΑ είναι ένας αξιόπιστος εταίρος για την ασφάλεια και τους κοινούς στόχους που ανταποκρίνονται στα συμφέροντα της χώρας.

Αυτοί οι διαδηλωτές προσπαθούν να αναπτύξουν μια συζήτηση στη νοτιοκορεατική κοινωνία σχετικά με το αν η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ είναι πραγματικά προς το συμφέρον της Νότιας Κορέας.

Όπως και να εξελιχθεί αυτή η συζήτηση, η ιστορία μας διδάσκει ότι τα τείχη και οι φράχτες που υψώνονται για να διχάσουν τους ανθρώπους τελικά πέφτουν. Είτε στην Υεμένη, είτε στο Βιετνάμ, είτε στη Γερμανία. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η αλληλεγγύη, η συμπόνια και η ανθρωπιά ενός κοινού πολιτισμού, γλώσσας και ιστορίας, που στην περίπτωση της Κορέας πηγαίνει πίσω χιλιάδες χρόνια, θα ξεπεράσουν στο τέλος αυτή την προσωρινή διαίρεση.

Μετάφραση από τα αγγλικά: Pressenza Athens