Η πρόσφατη απογοητευτική ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο δυστυχώς δεν αποτελεί έκπληξη. Από τον Οκτώβρη του 2021 παρακολουθώντας τα πολλά προπαγανδιστικά δημοσιεύματα στα ΜΜΕ είχαμε προβλέψει τον κίνδυνο επιστροφής των πυρηνικών λόμπι και είχαμε εκδώσει με άλλες ΜΚΟ κοινή ανακοίνωση επισημαίνοντας τους κινδύνους μιας τέτοιας απόφασης στα πλαίσια της ΕΕ.

Γράφει η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου, Πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW, Αντιπρόσωπος της ICAN στην Ελλάδα.

Ακολούθησε στα τέλη Δεκεμβρίου 2021 η απόφαση της Κομισιόν, που παρουσίασε τις προτάσεις της για την Ταξινομία σε μια λίστα στην οποία κατέταξε την πυρηνική ενέργεια και τις εγκαταστάσεις Φυσικού Αερίου στις βιώσιμες πηγές πριμοδοτώντας τη χρηματοδότησή τους και η συγκινητική έκκληση 5 τέως πρωθυπουργών της Ιαπωνίας προς την ΕΕ κατά αυτής της Απόφασης η οποία αγνοήθηκε πλήρως https://ippnwgr.blogspot.com/2022/01/5.htmlΔυστυχώς οι συσχετισμοί στην ΕΕ είχαν αλλάξει υπέρ του πυρηνικού λόμπι, πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και το ενεργειακό αδιέξοδο που προκάλεσε η εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Παρ’ ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία υπογράμμισε τραγικά πόσο επικίνδυνα γίνονται τα πυρηνικά εργοστάσια σε εμπόλεμες περιοχές, όταν ενας πόλεμος συμβατικός μπορεί να εξελιχθεί σε πυρηνικό χωρίς χρήση πυρηνικών όπλων και πόσο λάθος είναι για μια χώρα η εξάρτηση από μεγάλα πυρηνικά εργοστάσια, αφού όταν περάσουν στα χέρια του εχθρού στραγγαλίζεται η ενεργειακή παροχή τεράστιων περιοχών κάθε χώρας, οι υπέρμαχοι της πυρηνικής ενέργειας συσπειρώθηκαν και προκάλεσαν την πρόσφατη λάθος Απόφαση στο Ευρωκοινοβούλιο.

Όπως ιστορικά συνέβαινε μετά από κάθε πυρηνικό ατύχημα, έτσι και μετά την Φουκουσίμα οι προπαγανδιστές της πυρηνικής βιομηχανίας παρέμεναν σιωπηλοί.  Μετά την πρόσφατη άνοδο των τιμών ενέργειας είδαμε ξανά να δημοσιεύονται πολλά άρθρα, που διαφημίζουν ότι τα πυρηνικά εργοστάσια είναι η φθηνή οικονομική, αξιόπιστη λύση ενέργειας, υποβαθμίζοντας το θέμα της ασφάλειας που παλιά κυριαρχούσε. Υπήρξε μάλιστα και πρόταση κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου αρχικά στην Ελλάδα, στα βήματα του Ερντογάν, που ως γνωστόν κατασκευάζει πυρηνικά εργοστάσια, επειδή -όπως o ίδιος δήλωσε- επιθυμεί πυρηνικά όπλα και αργότερα την ώρα που οι ευρωπαίοι προμηθεύονταν ταμπλέτες Ιωδίου για τον κίνδυνο πυρηνικού ατυχήματος λόγω του πολέμου στην Ουκρανία (2-3-2022)  την επίσημη ανακοίνωση των υπουργών Ενέργειας Ελλάδας Βουλγαρίας για κατασκευή πυρηνικής μονάδας ελληνικών συμφερόντων στο ιστορικά προβληματικό Κοζλοντούι.

Από την εισήγηση της Ετσεράν Μπαλτά στη διαδικτυακή για την επέτειο του Τσερνομπιλ 2022

 

Κι επειδή μιλούν για πηγή ενέργειας που προσφέρει αυτάρκεια στη χώρα σημαντική είναι η εμπειρία της Τουρκίας από το εργοστάσιο που κατασκευάζεται στο σεισμογενές Ακουγιου όπως περιγράφεται από την οικοακτιβίστρια Εcheran Balta. «Με κόστος 20 δις $, το Akkuyu NPP είναι το πλέον ακριβό και ο χρόνος λειτουργίας του υπολογίζεται στα 60 χρόνια. Η κατασκευή και λειτουργία του για τα πρώτα 20 χρόνια ανήκει αποκλειστικά στη Ρωσική Rosatom. Αν και ο έλεγχος του σταθμού θα περάσει στην Τουρκία μετά από 20 χρόνια, το 51% των μετοχών θα παραμείνει στη Rosatom, γεγονός που διαψεύδει τον ισχυρισμό της αυτάρκειας. Ο ισχυρισμός ότι το Akkuyu θα παρέχει φθηνή ενέργεια δεν είναι επίσης αλήθεια. Στο Akkuyu, η Τουρκία έχει εγγυηθεί ότι θα αγοράσει σε σταθμισμένη μέση τιμή από 12,35 έως 15,33 σεντς ΗΠΑ/kWh για τουλάχιστον 15 χρόνια. Ωστόσο, η μέση τιμή αγοράς ενέργειας της Τουρκίας είναι 4,4 σεντ ανά κιλοβάτ αυτή τη στιγμή (Απρίλης 2022).»

 

Η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου να βαφτίσει «πράσινα» τα πυρηνικά είναι παράλογη και προβληματική και πρέπει σύντομα να ανατραπεί. 

 Παρά όσα συνεχίζουν να διαφημίζονται, στην πραγματικότητα:
1) Η πυρηνική ενέργεια παραμένει ακριβή ακόμη και σε χώρες όπως η Γαλλία στην οποία λειτουργούν πολλά γερασμένα πυρηνικά εργοστάσια ενώ το κόστος των ανανεώσιμος πηγών είναι τώρα ίσο ή κάτω από το κόστος των παραδοσιακών πηγών ενέργειας, δηλαδή των ορυκτών καυσίμων και πολύ χαμηλότερο από την πυρηνική
 2) Η πολυδιαφημισμένη αυτάρκεια είναι μύθος, αφού οι αντιδραστήρες και η καλή τους λειτουργία εξαρτώνται από την τεχνογνωσία άλλων ισχυρότερων κρατών
3) Τα καταστροφικά πυρηνικά ατυχήματα, αν και σπάνια, μπορούν να προκαλέσουν σε τεράστια επίπεδα, σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες και η Ιατρική βεβαιώνει ότι  οι καθυστερημένες συνέπειες της ραδιενέργειας ισχύουν.  Κανένα τεχνολογικό σύστημα δεν είναι τέλειο, αλλά η τρωτότητα της πυρηνικής ενέργειας είναι υπερβολικά μεγάλη. Οι βελτιώσεις στο σχεδιασμό δε μπορούν να εξαλείψουν την πιθανότητα θανάσιμων καταρρεύσεων. Τέτοιες πιθανότητες είναι αποτέλεσμα εξαιρετικών καιρικών συνθηκών, γεωφυσικών συμβάντων, όπως σεισμοί, ηφαίστεια, και τσουνάμι (όπως αυτό που προκάλεσε την καταστροφή στη Fukushima), πόλεμος, τρομοκρατική ενέργεια, τεχνικά προβλήματα και τα αναπόφευκτα ανθρώπινα λάθη. Η ίδια η κλιματική αλλαγή εργάζεται κατά των πυρηνικών εργοστασίων αφού οι σοβαρή ξηρασία οδηγεί σε κλείσιμο των αντιδραστήρων, καθώς τα περιβάλλοντα ύδατα γίνονται πολύ ζεστά για να ψύξουν τον πυρήνα.
4) Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες εγείρουν επίσης το πρόβλημα των πυρηνικών αποβλήτων για τα οποία δεν έχει βρεθεί επαρκής λύση παρά της επιστημονικές και τεχνολογικές προσπάθειες επί μισό αιώνα. Επειδή δεν υπάρχει λύση τα πυρηνικά απόβλητα στην Ευρώπη μεταφέρονται μυστικά με τρένα μέχρι τα ιταλικά λιμάνια προς μεταφορά στην Αφρική, αλλά τις περισσότερες φορές βυθίζονται σκόπιμα στη Μεσόγειο κυρίως στην περιοχή του Ιονίου. Μια λύση που δοκιμάστηκε ήταν η χρησιμοποίηση τους για την κατασκευή όπλων Απεμπλουτισμένου Ουρανίου, τα οποία παρά την ελάχιστη σχετικά δόση ραδιενέργειας προκάλεσαν προβλήματα υγείας στους Αμερικανούς στρατιώτες (Σύνδρομο του Κόλπου) και μόλυναν το περιβάλλον όπου χρησιμοποιήθηκαν τόσο που τελικά απαγορεύθηκαν και εγκαταλείφθηκαν.
 5) Τον μεγαλύτερο κίνδυνο αποτελούν ο Πλουτώνιο και το Εμπλουτισμένο Ουράνιο, που λαμβάνονται από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες και είναι η βάση κατασκευής πυρηνικών όπλων. Οπουδήποτε ξεκινά εκτεταμένο πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας υπάρχει πιθανότητα της κατασκευής πυρηνικών όπλων.
Σήμερα λειτουργούν 435 πυρηνικοί αντιδραστήρες σε 36 χώρες στον κόσμο στη μεγάλη τους πλειοψηφία γηρασμένοι που παράγουν το 16% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας. Αν η πυρηνική ενέργεια υιοθετηθεί σαν τεχνολογική λύση, όπως σήμερα προτείνεται, αυτός ο αριθμός θα πολλαπλασιασθεί και θα δημιουργήσει μια θανάσιμη ζώνη πυρηνικών κινδύνων. Είναι παράλογο να επιμένουμε μετά από πείρα άνω από μισού αιώνα ότι μια “τέταρτη γενιά” πυρηνικών εργοστασίων θα αλλάξει κάτι.
 Συμπερασματικά τα πυρηνικά ΔΕΝ είναι η λύση διότι είναι:  Υπερβολικά επικίνδυνα, Υπερβολικά ακριβά, Πολύ καθυστερημένα (σ.τ.σ. ως τεχνολογία). Στο Δυτικό κόσμο ο σχεδιασμός και το χτίσιμο ενός πυρηνικού εργοστασίου παίρνει 20-30 χρόνια.
Είναι επίσης πολύ ανεπαρκή: Ακόμη και αν χτιζόντουσαν χιλιάδες πυρηνικά εργοστάσια το μερίδιο τους στην παραγωγή ενέργειας το 2050 θα ήταν μόνο 10%.
Τα πυρηνικά δεν είναι η λύση για κανένα ανθρώπινο πρόβλημα σε πόλεμο ή ειρήνη. Όσο νωρίτερα απαλλαγούμε από αυτά τόσο καλύτερα αν θέλουμε να υπάρξει μέλλον για την ανθρωπότητα. Για κάθε ενεργό πολίτη και υπεύθυνο άνθρωπο ο αγώνας συνεχίζεται. 
Το Αντιπυρηνικό κίνημα στην Ελλάδα έχει καταφέρει με Μεσογειακή και Ευρωπαική συνεργασία να σταματήσει την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Εύβοια τη δεκαετία του 1960 και κατάφερε να σταματήσει κατά τη δεκαετία του 1980 την κατασκευή τόσο του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου  όσο και κατά το 2010 στο Μπέλενε της Βουλγαρίας. Ελπίζουμε ότι και αυτή τη φορά η λογική θα επικρατήσει και δεν θα δούμε ένα χειρότερο του Τσερνομπιλ πυρηνικό ατύχημα να καταστρέφει το κοινό μας σπίτι την Ευρώπη.