Ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, γιατροί, εκπαιδευτικοί, αρχιτέκτονες, συγγραφείς, οικονομολόγοι, κάποιοι πρώην πολιτευόμενοι, νυν παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης διάφορων πολιτικών παρατάξεων αλλά και εν γένει ανήσυχοι πολίτες ενώθηκαν σε αυτό που ονομάζουν Δίκτυο Υπεράσπισης Δημοκρατικών Ελευθεριών και κάλεσαν σε συνέντευξη τύπου για να μας εξηγήσουν ποιοι/ες είναι και τι ζητούν. Αρκετές και αρκετοί από αυτούς είναι ήδη γνωστοί, άνθρωποι που έχουν υψώσει ανάστημα διαμαρτυρίας για όσα συμβαίνουν τουλάχιστον τα τελευταία δέκα χρόνια στη χώρα μας και τον κόσμο. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους είναι:

  • η τεκμηριωμένη ενημέρωση για τις δημοκρατικές ελευθερίες που πλήττονται με συστηματικό τρόπο, ειδικά το τελευταίο διάστημα,
  • η συμβολή στη σύγκλιση όλων των προσπαθειών, προσώπων και φορέων, που υπερασπίζονται τις δημοκρατικές ελευθερίες,
  • η συμβολή στη δημοκρατική εγρήγορση του ελληνικού λαού για την υπεράσπιση, κατοχύρωση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών.

Μερικά από τα συμπτώματα που δείχνουν ότι η δημοκρατία μας νοσεί είναι για το Δίκτυο η ψήφιση σειρά αντισυνταγματικών Νόμων αλλά και η εφαρμογή πρακτικών που παραβιάζουν ακόμα και αυτούς τους αντισυνταγματικούς νόμους. Είναι ο ασφυκτικός έλεγχος, το πανοπτικό κράτος, η αστυνομοκρατία, η εξαγορά του Τύπου, η γενίκευση της διαφθοράς και το πρόταγμα των προνομίων έναντι των πολιτών, οι διώξεις συνδικαλιστών/τριών και διευθυντών νοσοκομείων που οδηγούν μέχρι την απόλυση υγειονομικού προσωπικού ή τη στέρηση μισθού, η απαγόρευση πρόσβασης στα προφίλ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ανθρώπων που μιλούν για όλα αυτά, ο τρόπος που βάλλεται το δικαίωμα στην απεργία, ακόμα και ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στους ανθρώπους που φτάνουν στα χερσαία ή θαλάσσια σύνορά μας για να αιτηθούν άσυλο, που παραβιάζει ευθέως τις συνθήκες που δεσμεύουν τη χώρα μας.

Αναγνωρίζουν ότι όσα ζούμε δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, καθώς παρατηρείται εκκένωση της δημοκρατίας εδώ και πολλά χρόνια και στην Ευρώπη και παγκόσμια. “Κρατάμε τις μορφές και χάνεται το περιεχόμενο”, όπως χαρακτηριστικά είπαν. Η πανδημία αξιοποιείται συστηματικά ως πρόσχημα για την παραβίαση του Συντάγματος και τη δραστική συρρίκνωση των ελευθεριών. “Η κοινωνία μας βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο μιας ιστορικής οπισθοδρόμησης”, προειδοποιούν.

Ένα άλλο σημείο στο οποίο επιθυμεί το Δίκτυο να εστιάσει είναι η σύνδεση του προσωπικού με το κοινωνικό. Στα θετικά της περιόδου, στα οποία και η πρωτοβουλία τους μπορεί να στηριχθεί, εκτιμούν ότι συμπεριλαμβάνονται:

  • το γεγονός ότι αναδεικνύονται οι νοσηρότητες και οι αδυναμίες του συστήματος, η προσπάθειά του να αναδιαταχθεί με τον πιο σκληρό τρόπο δείχνει τη δυσκολία να αντιμετωπίσει αυτές τις καταστάσεις,
  • το ότι καταστρατηγούνται μαζικά τα δικαιώματα και αυτό δίνει τη δυνατότητα να καταλάβουμε ότι πρέπει να συνεργαστούμε,
  • το ότι βιώνουμε μια σειρά εσωτερικών διεργασιών και καταλαβαίνουμε πόσο ευάλωτοι είμαστε όταν είμαστε μόνοι/ες,
  • το ότι καταλάβαμε με αφορμή την πανδημία πως πρέπει να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές, το δημόσιο σύστημα υγείας, καθώς έρχεται και η μεγάλη πρόκληση της κλιματικής αλλαγής.

 

Δημοκρατία δεν είναι να μην έχουμε δικτατορία. Δημοκρατία δεν είναι να αρκούμαστε στο ότι έχουμε ένα κοινοβούλιο και μια διαδικασία εκλογών κάθε 4 χρόνια. Η δημοκρατία πρέπει να δίνει χώρο σε κοινωνικές οργανώσεις, χώρο για διάλογο, χώρο για διαβούλευση και όλα αυτά αυτή τη στιγμή βάλλονται.

 

Πρώτες προτάσεις του Δικτύου για την αντιμετώπιση της παράνομης αστυνομικής αυθαιρεσίας

  • Άμεσα να διωχθούν ποινικά όλοι οι παρανομούντες αστυνομικοί και να αποταχθούν από το σώμα.
  • Μείωση της χρηματοδότησης για την αστυνόμευση και διοχέτευση των κονδυλίων για την αναβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας.
  • Τερματισμό των πρακτικών ασφυκτικής, αντισυνταγματικής αστυνόμευσης και διάλυσης των λαϊκών συναθροίσεων.
  • Κατάργηση των νομοθετικών διατάξεων που περιορίζουν τις λαϊκές ελευθερίες και, ιδίως, το δικαίωμα στην απεργία, στις συναθροίσεις, στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών (ιδίως των προδήλως αντισυνταγματικών ν. 4703/2020 περί συναθροίσεων, ν. 4777/2021 περί πανεπιστημιακής αστυνομίας).
  • Κατάργηση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας και των σχετικών συνθηκών, όπως είναι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και παράδοσης, οι αντιτρομοκρατικές συμφωνίες και οι συναφείς συμφωνίες έκδοσης και δικαστικής συνδρομής.
  • Κατάργηση ιδίως του αντισυνταγματικού π.δ. 141/1991, το οποίο είναι βασική πηγή της αστυνομικής αυθαιρεσίας, αλλά και τροποποίηση όλης της συναφούς αστυνομικής νομοθεσίας (ιδίως του άρθρου 29 του π.δ. 178/2014). Χρειάζεται νέο νομικό πλαίσιο, το οποίο θα διέπει την οργάνωση, τη λειτουργία και τον προσανατολισμό των σωμάτων ασφαλείας. Δημοκρατική αναμόρφωση του σχετικού ποινικού και πειθαρχικού δικαίου.
  • Διάλυση φασιστικών, παρακρατικών θυλάκων και μηχανισμών στα σώματα ασφαλείας. Κατάργηση διεφθαρμένων υπηρεσιών και τομέων.
  • Αναμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου και της εκπαίδευσης των υπηρετούντων στα σώματα ασφαλείας ώστε να παρέχεται υψηλό επιστημονικό και τεχνικό επίπεδο μόρφωσης παράλληλα με την εμπέδωση πνεύματος δημοκρατίας, προσήλωσης στο λαό και στο Σύνταγμα.

 

Δείτε όλη τη συνέντευξη τύπου εδώ.