Γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε μπορεί να αποχώρησε από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών αλλά η καμπάνια του να χρησιμοποιήσει την κρίση του ευρώ ώστε να μετατρέψει την ευρωζώνη σε Σιδερένιο Κλουβί Λιτότητας (το ακριβώς αντίθετο μιας δημοκρατικής ομοσπονδίας) ζει και βασιλεύει.

Η άνοδος του FDP, του Κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, εξασφαλίζει πως η αποχώρηση του Δρ Σόιμπλε δεν θα ανατρέψει τις πολιτικές με τις οποίες εκείνος έκανε ό,τι ήταν δυνατόν ώστε η ευρωζώνη να μην μετεξελιχθεί σε βιώσιμη μακροοικονομία.

Ένας ήταν ο Μέγας Ηττημένος των πρόσφατων γερμανικών εκλογών: Ο Εμμανουέλ Μακρόν και, μαζί του, όσοι πίστεψαν πως το κατεστημένο (μέσω του Μακρόν) έχει την δυνατότητα να γεννήσει λύσεις που παραπέμπουν μεσοπροόθεσμα σε μια δημοκρατική ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Οι αυταπάτες αυτές διαλύθηκαν τώρα που ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε παραδίδει την σκυτάλη του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών σε ένα κόμμα Σοϊμπλικότερο από τον ίδιο και αποφασισμένο να προωθήσει το Grexit την ώρα που αρνείται στο Παρίσι την παραμικρή πρόταση προς ομοσπονδοποίηση η οποία υπερβαίνει κάποιες διακοσμητικές αλλαγές (π.χ. την μετονομασία του Προέδρου του Eurogroup σε υπουργό οικονομικών της ευρωζώνης ή στην μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο).

Περιληπτικά, ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε πάσχισε όλα αυτά τα χρόνια για να παραμείνει η ευρωζώνη εύθραυστη, με την κρίση να σιγοβράζει χωρίς να επιλύεται. Ο λόγος που ήθελε διακαώς την μη λύση της κρίσης, και μια ευρωζώνη μονίμως εύθραυστη, ήταν ο εξής: Όσο η ευρωζώνη παραμένει εύθραυστη, και η κρίση σιγοβράζει, η απειλή της έξωσης από το ευρώ (όχι μόνο της Ελλάδας!) παραμένει ισχυρή και λειτουργεί ως μέθοδος πειθάρχησης των ελλειμματικών χωρών – ιδίως της Γαλλίας. Το FDP, το οποίο παίρνει την σκυτάλη από τον Δρ Σόιμπλε, διακρίνεται για την προσήλωσή του στην καμπάνια του απερχόμενου υπουργού οικονομικών της εύθραυστης, σε μόνιμη (ελεγχόμενη), κρίση ευρωζώνη. Έτσι, η μόνη ορθολογική προσδοκία για την νέα κυβέρνηση της κας Μέρκελ είναι η συνέχιση της κρίσης της ευρωζώνης, ως επιλογή του Βερολίνου (κι όχι αποτυχία) και, συνεπώς, η ενίσχυση των ξενοφοβικών πολιτικών τεράτων που αυτή γεννοβολά.

 

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του DIEM25; Γράψου εδώ.

Μπορείτε να βρείτε το αρχικό άρθρο εδώ