Παλαιστίνιοι στην πόλη της Γάζας γιορτάζουν όταν οι εκατοντάδες παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι στις ισραηλινές φυλακές ανέστειλαν την απεργία πείνας 40 ημερών στις 27 Μαΐου. Το τέλος της απεργίας, που συμπίπτει με την έναρξη του Ραμαζανιού, ήρθε μετά τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις μεταξύ των ισραηλινών σωφρονιστικών αρχών και των αρχηγών της απεργίας. (Εικόνα από Ashraf Amra APA)

Του Ali Abunimah

Μετά από 40 ημέρες χωρίς φαγητό, εκατοντάδες παλαιστίνιοι κρατούμενοι ανέστειλαν την απεργία πείνας στις ισραηλινές φυλακές.

Το τέλος της απεργίας ήρθε μετά από 20 ώρες έντονων διαπραγματεύσεων μεταξύ των ηγετών της απεργίας, συμπεριλαμβανομένου του φυλακισμένου Fatah Marwan Barghouti, και της Σωφρονιστικής Υπηρεσίας του Ισραήλ, σύμφωνα με δήλωση που εξέδωσε το Σάββατο το πρωί η επιτροπή αλληλεγγύης κρατουμένων.

Η επιτροπή χαρακτήρισε τη συμφωνία ως «νίκη για τον παλαιστινιακό λαό και τους κρατουμένους στην επική τους υπεράσπιση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας».

Πρόσθεσε ότι το Ισραήλ ήταν αναγκασμένο να διαπραγματευτεί αφού συνειδητοποίησε ότι οι κρατούμενοι «ήταν έτοιμοι να συνεχίσουν μέχρι τη νίκη ή το μαρτύριο και ότι η χρήση καταπίεσης, βίας και άλλων παραβιάσεων απέτυχε να τους αποδυναμώσει, αλλά αντίθετα ενίσχυσε την αποφασιστικότητά τους».

Η δήλωση λέει ότι οι ισραηλινές αρχές δέχτηκαν μερικές από τις απαιτήσεις των κρατουμένων, αλλά δεν παρέχουν λεπτομέρειες.

Ωστόσο, πηγές στην Σωφρονιστική Υπηρεσία του Ισραήλ ανέφεραν στο πρακτορείο Ειδήσεων Ma’an ότι η συμφωνία, η οποία συνήφθη μεταξύ του Ισραήλ, της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) και της Παλαιστινιακής Αρχής, θα παρέχει στους κρατούμενους μια δεύτερη μηνιαία οικογενειακή επίσκεψη που θα χρηματοδοτηθεί από την Παλαιστινιακή Αρχή.

«Η κίνηση επανέφερε αποτελεσματικά τον αριθμό οικογενειακών επισκέψεων που επιτρέπονταν παραδοσιακά στους Παλαιστίνιους κρατούμενους, πριν η ICRC μειώσει τον αριθμό των επισκέψεων που επιτρέπονταν πέρυσι από δύο στη μία επίσκεψη το μήνα, προκαλώντας διαμαρτυρίες σε όλη την παλαιστινιακή επικράτεια», σύμφωνα με το Ma’an.

Ωστόσο, ο εκπρόσωπος του ισραηλινού σωφρονιστικού ιδρύματος «αρνήθηκε να σχολιάσει εάν εκπληρώθηκαν οποιεσδήποτε άλλες απαιτήσεις».

Προσπάθειες για σπάσιμο της απεργίας

Περίπου 1.500 κρατούμενοι άρχισαν την απεργία πείνας στις 17 Απριλίου απαιτώντας βελτίωση των συνθηκών και τερματισμό της απομόνωσης, τους σοβαρούς περιορισμούς στις οικογενειακές επισκέψεις και τη διοικητική κράτηση – παρατεταμένη φυλάκιση χωρίς απαγγελία κατηγοριών.

Κάλεσαν επίσης το Ισραήλ να μειώσει τους περιορισμούς στην είσοδο βιβλίων, ενδυμάτων, τροφίμων και άλλων ειδών από τα μέλη των οικογενειών.

Το Ισραήλ κατέφυγε γρήγορα σε σκληρά τιμωρητικά μέτρα στην προσπάθειά του να σπάσει την απεργία, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς φυλακισμένων μεταξύ φυλακών, την απομόνωση ηγετών, την αποτροπή επισκέψεων δικηγόρων και κατάσχεση προσωπικών αντικειμένων.

Καθώς η απεργία συνεχίστηκε και η υγεία πολλών κρατουμένων επιδεινώθηκε έντονα, το Ισραήλ αύξησε την ψυχολογική πίεση: οι εκθέσεις των μέσων ενημέρωσης υποδείκνυαν ότι το Ισραήλ θα προσφύγει στην επικίνδυνη και ιατρικά ανήθικη πρακτική του εξαναγκαστικού ταΐσματος και οι Ισραηλινοί υπουργοί δημόσια συκοφαντούσαν τον Marwan Barghouti σε μια προφανή προσπάθεια να τον δυσφημήσουν και να σπάσουν την ενότητα της απεργίας.

Μέχρι την Παρασκευή το βράδυ, 834 κρατούμενοι συνέχιζαν την απεργία πείνας, σύμφωνα με την εφημερίδα του Τελ Αβίβ Haaretz, και 18 νοσηλεύονταν.

Αλληλεγγύη

Οι ακτιβιστές στην Παλαιστίνη και σε όλο τον κόσμο οργάνωσαν δράσεις αλληλεγγύης για τους απεργούς πείνας. Πολλοί δημοσίευσαν στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης την «salt water challenge» – πίνοντας συμβολικά αλμυρό νερό, όπως έκαναν οι απεργοί πείνας, ευαισθητοποιώντας για τον αγώνα τους.

Η τελευταία μαζική απεργία πείνας έγινε το 2014, όταν εκατοντάδες κρατούμενοι διαμαρτυρήθηκαν για τη χρήση της διοικητικής κράτησης. Πριν και από τότε, άτομα έχουν πραγματοποιήσει μεμονωμένες απεργίες πείνας, σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνοντας τους τρεις μήνες.

Το τέλος αυτής της απεργίας συμπίπτει με την αρχή του Ραμαζανιού. Κάποιοι κρατούμενοι είχαν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να νηστέψουν, αρνούμενοι ακόμη και αλάτι και νερό κατά τις ώρες της ανατολής μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Αυτό θα μπορούσε να θέσει τα ήδη εξασθενημένα σώματά τους σε ακόμη σοβαρότερο κίνδυνο και να αυξηθεί έντονα η πίεση στο Ισραήλ.


Ο Ali Abunimah είναι συνιδρυτής της Electronic Intifada και συγγραφέας του «The Battle for Justice in Palestine». Επίσης έχει γράψει το «One Country: A Bold-Proposal to End the Israeli-Palestinian Impasse».
Οι απόψεις είναι μόνο δικές μου.

Αρχικά δημοσιεύθηκε στην Electronic Intifada

Μπορείτε να βρείτε το αρχικό άρθρο εδώ